Vraždy v kruhu

Gdybym wiodła życie sielskie i anielskie, beztroskie i bezstresowe, gdyby doba nie była za krótka, a głowa zbyt ciężka od tego, co się w niej kotłuje, czytałabym tylko mądre księgi i literaturę poważną. Branie się z życiem za bary kosztuje sporo energii i kiedy jej brakuje, a natrętne myśli buzują w czaszce, sięgam po odtrutkę - kryminały.
Kryminałów napisano co niemiara. I czy to z powodu tego nadmiaru, czy też z powodu powielania oklepanego schematu na oryginalny kryminał trafić trudno. A i ja z wiekiem stałam się bardziej wybredna. Na szczęście istnieje grono osób, których gust czytelniczy poznałam na tyle dobrze by móc na nim polegać. Szczerze mówiąc, coraz rzadziej błądzę po omacku, nie rzucam się na nowości, a przy wyborze lektury zdaję na opinie innych.
Tym właśnie sposobem trafiłam na śledczego Mariana Holinę. Ciepłego, sympatycznego gościa z pedagogicznym zacięciem (co za miła odmiana). A to nie jedyne odstępstwo od popularnej konwencji, bo i ofiara tu 'święta' nie jest, i morderca nie ma 'diabła za skórą'. Do tego rzecz jest dobrze napisana, logiczna i wciągająca. I chociaż nieco przedwcześnie wpadłam na rozwiązanie zagadki, do końca czytałam z zaciekawieniem. Z czystym sumieniem polecam tę ksiąźkę na długie, zimowe wieczory spędzane w towarzystwie wełnianego kocyka.

Pewien sympatyczny bloger książkowy napisał, że jest to najlepszy kryminał jaki czytał w tym roku. Postanowiłam sprawdzić. I co? Nie zawiodłam się! Super książka, świetnie napisana, pełna splątanych wątków i z nieoczywistym zakończeniem. Do tego dochodzi czeski humor, podany bardzo dobrze, nienachalnie.Pozwala on na inny odbiór tej w sumie ponurej historii. Od książki nie można się oderwać. Myślę, że wielka tu też zasługa tłumaczki.Jeśli dobrze zrozumiałam książka jest początkiem serii. To naprawdę dobra wiadomość :-)

„Mężczyzna na dnie” Ivy Procházkowej to pierwszy tom serii kryminalnej o podinspektorze Mariánie Holinie, a zarazem tytuł, który otwierał serię Czeskie Krymi Wydawnictwa Afera. I jest to kryminał dokładnie taki jak lubię – tu nie liczy się szaleńczo pędząca akcja, a dobre, rzetelne, spokojnie prowadzone śledztwo, ludzie i ich motywy. Historia przedstawiona jest z punktu widzenia podinspektora oraz kilku rodzin, które w jakiś sposób powiązane są z ofiarą, miejscowym policjantem, któremu ktoś pomógł zjechać pewnej nocy do jeziora w kamieniołomie. I tak przyglądamy się ich życiu, problemom i dręczącym ich wydarzeniom z dalszej lub bliższej przeszłości. To, co najmocniej mnie w tej książce ujęło, to jak bliski zwyczajnego człowiekowi jest ten kryminał, jak bardzo ludzkie są problemy w nim przedstawione. To historia o przekraczaniu granic, które pewne wydarzenia powodują, o poczuciu winy, sprawiedliwości i karze. Przez to historia finalnie jest mocno wstrząsająca, przejmująco smutna. Do tego dochodzi też sympatyczny, mądry śledczy i oryginalny temat, jakim jest astrologia. Nie bójcie się jednak, wątek jest naprawdę zaskakująco jasny i ciekawy! Ja jestem książką naprawdę pozytywnie zaskoczona. Gorąco polecam!