Tylko morze zapamięta

,,Nie umiem bez ciebie oddychać - szepnął, nachylając się i muskając wargami usta dziewczyny."

,,Dla Maksa i Beaty ich miłość była czymś, co nie przydarzało się każdemu. Była najpiękniejszą baśnią, w której szczęśliwe zakończenie oboje wierzyli."

Jest wiele książek o miłości, jednak tylko nieliczne pozostają w naszych głowach. Ta historia na długo pozostanie w mojej pamięci, gdyż niosła za sobą dużo prawd życiowych, smutku i straconych szans. Pomimo tego, że mamy tu główny i obecny wątek, czyli choroba matki mężczyzny, to jednak jest tutaj też czas wspomnień, oznaczonych innych drukiem, w których to poznajemy miłość Maksa i Beaty. Autorka rozdzieliła tą historię na dwie osobne, gdzie w jednej jest ukazany przemijający czas. Z perspektywy osoby młodej ukazany jest gniew na matkę, gdzie wiemy, że jawiła się jako silna i twarda osobowość, której nie dosięga żadna z chorób. W ten sposób mijały lata, wiele lat, zanim telefon z przeszłości przekazał, że to co stałe, nagle zaczęło się sypać. Jego matka trafiła do szpitala i nie pozwalała na żadne leczenie. Pragnęła nade wszystko ujrzeć syna marnotrawnego, którego kochała nad życie. Tylko on był w stanie przekonać ją swoją obecnością, dotykiem dłoni i poświęconym dla niej czasem, że może powinna jeszcze walczyć. My znamy rozmowy z lekarzami, więc wiemy z czym się zmaga i jak te badania się dla niej kończą. To miłość między matką a dzieckiem, gdzie pomimo opuszczenia i pozostawienia jej, ona wciąż na niego czeka...

Morze nigdy nie jest czymś niezmiennym. Ma wiele twarzy i nie zawsze uspokoi czy ukoi ludzkie myśli.
A jednak ro właśnie wielkiej wodzie powierzona została historia Maksa i Beaty.
Dwójki młodych ludzi, którzy zakochali się w sobie bez pamięci wbrew ludzkiej zawiści i temu, że bardzo się od siebie różnili.
Młody Szymoniak ani myślał wyjeżdżać z rodzinnych Dąbek, kochał bowiem Bałtyk równie mocno,co dziewczynę, którą wybrał.
Niestety kobieta wybrała życie u boku starszego od niej o dekadę biznesmena -Marcina Nawrockiego, wierząc, że mężczyzna pomoże jej w realizacji marzeń o wielkim świecie, który pragnęła poznać całą sobą , chłonąć go niczym gąbka.
Odtrącony mężczyzna wiedziony emocjami opuścił rodzinną wieś i wyjechał na Islandię , gdzie zatrudnił się na kutrze.
Po dwunastu latach Maksymilian zmuszony jest jednak wrócić w rodzinne strony, wszystko z powodu choroby mamy- Adeli.
Początkowo czterdziestotrzylatek nie potrafi się odnaleźć w nowej rzeczywistości i czuje się obco w miejscu w którym się wychował.
Na domiar złego okazuje się, że stan matki jest dużo poważniejszy niż przypuszczał, a to tylko wierzchołek góry lodowej , ponieważ na jaw wychodzi śmierć Beaty, która utonęła..
Co naprawdę się wydarzyło i kto odpowiada za tragedię?
Czy wyjaśnienie zagadki sprawi ,że doświadczony życiem rybak zdecyduje się wyjechać?
A może coś go zatrzyma i na zawsze odmieni?

To była niesamowita, pełna bólu, nieutulonego żalu i tęskno...