Opinia na temat książki Tyle groźnych miejsc

Po w moim mniemaniu świetnym debiucie, jakim były 𝘉𝘭𝘺𝘴𝘬𝘪 𝘸 𝘮𝘳𝘰𝘬𝘶, Stacy Willingham powraca z nowym thrillerem psychologicznym pt. 𝘛𝘺𝘭𝘦 𝘨𝘳𝘰ź𝘯𝘺𝘤𝘩 𝘮𝘪𝘦𝘫𝘴𝘤.

Isabelle Drake prawie od roku nie może zmrużyć oka, szukając zaginionego synka, który został porwany nocą z rodzinnego domu.
Kobieta zgadza się wziąć udział w podkaście i tam w ogniu pytań, wyczerpana codzienną walką, zaczyna wątpić we własną wersję wydarzeń i przede wszystkim w siebie.

Pierwszoosobowa narracja bieżących wydarzeń przeplata się ze wspomnieniami Izzy, tworząc spójną, choć złożoną i szokującą całość. Przeszłość ta budzi wiele podejrzeń, skłania do przemyśleń i pozwala spojrzeć na obecne chwile z innej perspektywy. Autorka od początku sugeruje nam, że główna bohaterka ma jakieś tajemnice: niechętnie wspomina swoją rodzinę, a w dzieciństwie lunatykowała.

"Jakieś pięćdziesiąt procent zaburzeń snu wiąże się z lękami, depresją albo innym zaburzeniem psychospołecznym czy chorobą".
Powieść dotyka trudów macierzyństwa, wyniszczających rodzinnych sekretów i kłamstw, które powtarzane bez przerwy stają się w naszym umyśle prawdą. Ukazuje przyjmujący portret matki borykającej się z utratą dziecka. To również fascynująca analiza funkcjonowania człowieka pozbawionego snu.

𝘛𝘺𝘭𝘦 𝘨𝘳𝘰ź𝘯𝘺𝘤𝘩 𝘮𝘪𝘦𝘫𝘴𝘤 to nie tylko wspaniała kreacja psychologiczna postaci, ale przede wszystkim pełna napięcia i tajemniczości atmosfera, intrygująca fabuła, całe spectrum emocji i gęsty klimat Południa Stanów Zjednoczonych.