Ten cholerny Księżyc

Algis Burdys amerykański pisarz, wydawca i krytyk fantastyki naukowej pochodzenia litewskiego.
To nasze pierwsze spotkanie, przyznaję, że ilość stron nie powala na kolana i zastanawiasz się, czy w takiej "cieniźnie" można znaleźć coś godnego uwagi i ciekawego. Otóż, uwierzcie, że można się naprawdę dać nieźle zaskoczyć. Autor tutaj dowodzi tego, że nie ilość jest ważna, a jakość...

Klasyczna powieść science fiction z Doktorem Edwardem Hawks, który jest wybitnym naukowcem prowadzącym ściśle tajne badania dla amerykańskiej marynarki wojennej nad tajemniczym obiektem znalezionym na Księżycu.
Wszystko wydaje się proste, prawda? badania - ochotnicy - rozwikłanie zagdaki... otóż niestety nie, ponieważ wszyscy śmiałkowie, którzy próbują i decydują się do niego wejść, giną za łamanie nieznanych zasad.
Istnieje ryzyko, iż badania zostaną przerwane a zagadka nigdy nie będzie wyjaśniona.
Wreszcie trafia się nowy ochotnik, który wydaje się być wręcz idealnym kandydatem.. Al Barker, człowiek, który nie cofnie się przed niczym, nawet prawda odkryta przed Nim, co czeka na Niego po drugiej stronie, nie jest w stanie sprawić, że zawróci i zrezygnuje...
Wszystko zmierza ku dobremu... tylko, czy na pewno?

Nie jestem fanką tego gatunku literatury i do tej pozycji podeszłam z dużym dystansem, no i cóż.. muszę przyznać, że mało jeszcze wiem o dobrej książce, a ta powieść jest tego świetnym dowodem.

Wiekowa powieść (a właściwie długa nowela) A. Budrysa ukazała się kiedyś w odcinkach w miesięczniku "Fantastyka" i jestem pewien, że musiałem ją przeczytać, bo czasopismo to czytałem od deski do deski. Nie pamiętam jednak zupełnie nic na temat i przeczytałem ją teraz ponownie, przeżywając przy okazji niemiłą niespodziankę. Zgodnie z opisem wydawcy książka "Ten cholerny Księżyc" powinna zaliczać się do twardej SF. To tylko połowa prawdy. Książka zawiera znaczący drugi wątek obyczajowy, w którym autor umieścił kilka postaci połączonych skomplikowanymi zależnościami uczuciowymi. Wątek ten pośrednio łączy się z częścią fantastyczną i wydaje się bardziej interesować autora niż temat eksploracji artefaktu znalezionego na Księżycu. Mnie ta cześć akurat znudziła, ale być może niektórzy czytelnicy dostrzegą w niej zaletę tej powieści, bo obiektywnie rzecz ujmując relacje bohaterów są skomplikowane i nieźle opisane. Cóż mogę poradzić, że zupełnie mnie one nie obchodziły.

Główny pomysł - zabójczy obcy artefakt - nie jest w SF niczym specjalnie oryginalnym i gdyby autor ograniczył się tylko do niego, książka mogłaby okazać się nieciekawą starocią. Szczęśliwie autor koncentruje się na innych problemach związanych z opisaną szczegółowo techniką natychmiastowego transportu ludzi. Opis ten w niektórych szczegółach mocno się zestarzał (taśmy magnetyczne jako podstawowy nośnik informacji w XXI wieku wydają się jedynie zabawne), ale jego siłą są szczegóły i drobiazgowa analiza konsekwe...