Tajemne imię

Uzależniające jest obcowanie z całą serią Kronik Jaaru, tym bardziej, gdy akcja pędzi jak szalona, a autor za każdym razem funduje nam sporą dawkę nowych zdarzeń i pikantnych szczegółów ze świata fantasty. Zarówno "Tajemne imię" jak i poprzednie części wciągają i nie pozwalają się oderwać, dlatego wychodzę z założenia, że każdą książkę tego autora trzeba mocno dawkować, aby uniknąć kaca czytelniczego w postaci pustki, że to już koniec. Co odróżnia "Tajemne imię" od pozostałych części? Bardziej brutalniejsza, mroczna i z pewnością mniej kolorowa - tak w skrócie oddałabym klimat panujący w czwartym tomie. Między bohaterami coraz częściej dochodzi do kłótni i nieporozumień, znika niewinność, odradza się zło, a widmo Przeklętego wisi nad całą krainą Jaaru. Jak pokonać grożące niebezpieczeństwo, gdy do głosu dochodzą wzajemne pretensje i żale? Czy krainy zjednoczą się i podejmą wspólną walkę ze złem, które coraz bardziej przybiera na sile? Trzeba przyznać, że w tej części zabrakło tych ciepłych barw i przyjemnego klimatu, który osłodzony został jedynie przez ceremonie zaślubin Fione. Brawa da autora za oryginalność, pomysłowość i niezwykły klimat - jeśli miałabym wymienić fragment, który zachwycił mnie najbardziej byłaby nim właśnie wspomniana ceremonia. Jeśli jeszcze nie sięgnęliście po "Tajemne imię", a czytaliście poprzednie części, to szczerze zachęcam do zapoznania się z kolejną obowiązkową pozycją dla wielbicieli literatury Adama Fabera,.

Nasza codzienność nie jest ostatnio zbyt kolorowa. Chociaż dzieje się sporo, naprawdę mało w tym magii. Aż chciałoby się uciec i odciąć od tego wszystkiego. Najlepszym (i jedynym) kierunkiem są w tym momencie książki. W krainie Jaaru też nie jest zbyt bezpiecznie, ale tutaj wszystko może się zdarzyć.

Powoli nadciągają mroczne chmury. Kate, opuszczona przez większość przyjaciół, postanawia przede wszystkim do mrocznego Tir-na-Nog. Czy pałacowe intrygi nie okażą się zbyt niebezpieczne dla dziewczyny? Tymczasem Jaar szykuje się do wojny. Pojawia się też kolejna zagadka, Kacper, mag, czy jego obecność może coś zmienić? Cóż, w tym momencie przyda się każde wsparcie, bo przed Mel postawiono naprawdę trudne wyzwanie.

„Tajemne imię” to już czwarty cykl „Kronik Jaaru” i chociaż jesteśmy mniej więcej w połowie serii, powieść wcale nie straciła na oryginalności. Ale od początku. Najpierw spójrzmy na okładkę! Moim zdaniem jest najładniejsza grafika w całym cyklu: piękna, magiczna, wręcz olśniewająca. Co więcej, jak zawsze, solidne i estetyczne wydanie.

Poza tym wszystko „po staremu”: dynamiczna akcja, ciekawe zwroty akcji i wartka przygoda. Dodatkowo ciekawie rozwinięty wątek Mel sprawił, że do samego końca czytałam książkę z ogromnym zainteresowaniem!

Kate została opuszczona przez większość swoich przyjaciół. Pomimo tego, że mają do zrealizowania tą samą misję, której są Strażnikami, dochodzi do ich rozdzielenia. Po kłótni, która miała miejsce w trzecim tomie powieści Kate postanawia zamieszkać w Tir-na-Nog. Fery zaczynają przyzwyczajać się do jej obecności w pałacu, a dziewczyna w pewnym sensie zaprzyjaźnia się z ich królową. Jednak nie wszystko układa się tak pomyślnie, ponieważ fery z Tir-na-Nog przygotowują się do wielkiej wojny z Elphame. Po której ze stron opowie się Kate? W międzyczasie w świecie ludzi pojawia się nowa, tajemincza postać- Kaspar. Mag nosi dziwny, niemodny płaszcz, nie wie o istnieniu internetu i ma do wykonania pewne zadanie. Środkiem do celu ma okazać się praca w sklepie Selene. Jednocześnie przyjaciółka Kate, Mel, również ma problem do rozwiązania. Jest nim dziwna więź z Wielkim Panem, przez którą jest w niebezpieczeństwie.

Po „Siedmiu Bramach” bardzo obawiałam się tego, jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Trzecia cześć powieści nie przypadła mi do gustu, ale na szczęście w czwartej powraca klimat, który tak bardzo podobał mi się w pierwszych dwóch tomach. Bardzo dużo się dzieje i to w kilku różnych miejscach, dlatego nie sposób się znudzić. Książka była wciągająca i szybko się ją czytało. Duży plus za wprowadzenie nowej postaci, dzięki czemu akcja jest jeszcze ciekawsza. Bardzo podobał mi się też opis ślubu Fione. Ceremonia była piękna, klimatyczna i oryginalna, za co ...

Tajemne imię to czwarta część przygód ( a w sumie można powiedzieć przygody) młodej czarownicy Kate Hallander.
Kate jest strażniczka kamienia Danu, najbardziej nasyconego magią przedmiotu. Po rozłamie grupy wspierającej jej działania strażników żywiołów, pozostała w Tir-na-Rog, gdzie pobiera nauki z magii. Konflikt między dwoma krainami ferów zaognia się, a czarownica zostaje wciągnięta w sam jego środek. Jednocześnie na cały świat magii najazd szykuje ciemna moc, którą według legendy mogą pokonać jedynie strażnicy.
Czy uda się pogodzić zwaśnione krainy? I czy strażnicy znowu się zjednoczą? A może jest już za późno.
Przygody Kate są dobrą historią zwłaszcza dla młodszych czytelników. Nie brakuje w nich akcji i podstępów oraz walki dobra z złem. Kolejne części to bezpośrednie kontynuacje przygód Strażników z Kate na czele.
Tajemne imię to jedna z książek, która zamiast kończy rozpoczęty wątek, przygotowuje grunt pod kolejne części i ostateczny finał. Akcja jednak jest na tyle ciekawa, że nie da się przejść obok książki i nie przeczytać chociażby rozdziału lub dwóch (albo całej na raz ;) ) Poza przygodami Kate i strażników, rozwinięty jest wątek z Mell, która jest połączona z starym władcą.
Jak już wcześniej wspomniałam polecam tę książkę, zwłaszcza młodszym odbiorcą, którym ten świat powinien się bardzo spodobać. Może nie jest to Harry Potter, ale to przecież Kate :)