Sztylet rodowy

„Sztylet rodowy” to nowa powieść przybyła do nas zza wschodniej granicy. Tytuły pochodzące z tamtych terenów można podzielić na dwa typy – albo ponure i przygnębiające, albo zabawne i rozbrajające. Książkę Aleksandry Rudej zdecydowanie trzeba zaliczyć do tej drugiej grupy. „Sztylet rodowy” to rewelacyjna opowieść, od razu poprawiająca nastrój i przywołująca na usta wielki uśmiech. Autorka zaserwowała czytelnikom mieszankę osobistości, w skład której wchodzą chory na depresję elf-uzdrowiciel lubujący się w obserwowaniu chaosu i niezgody, płonący z natrętnej miłości troll, sztywny kapitan, krasnolud-maminsynek, porywcza wojowniczka wzdychająca do swego przełożonego, a do tego Mila, dziewczę o dobrym sercu i silnym kręgosłupie, będące jednocześnie narratorką. I wszyscy oni wpakowani we wspólną podróż – możecie się domyślić, jakie fajerwerki czekają z tego powodu na kartach powieści. :P Pisarka obdarzyła swych bohaterów świetnym poczuciem humoru, dzięki czemu dialogi obfitują w żarty, złośliwe uwagi i inne czytelnicze atrakcje. Do tego dochodzi wciągająca fabuła, ciekawy pomysł oraz interesujący świat czerpiący ze słowiańskiej ziemi. Z całą pewnością książka przypadnie do gustu fanom Olgi Gromyko (ale nie tylko - każdy znajdzie coś dla siebie). Polecam serdecznie. :)

"Sztylet rodowy" to świetna książka. Jest pierwszym tomem nowej serii Aleksandry Rudej. Z nowościami nigdy nic nie wiadomo, ale w tym przypadku śmiało mogę napisać, że warto po nią sięgnąć. Nowe uniwersum, nietuzinkowi bohaterowie, wartka akcja oraz ciekawy pomysł sprawiają, że powieść czyta się bardzo szybko, wręcz jednym tchem. Jest to świat pełny magii i pomroki, zamieszkiwany przez wiele ras żyjących ze sobą w zgodzie, a przynajmniej próbujących to robić. Przykładem są towarzysze z nowo powstałej grupy królewskich posłańców, "skazanych" na swe towarzystwo każdego dnia misji. Perypetie trolla zakochanego bez wzajemności w magiczce, cierpiącego na depresję elfa, bojowo nastawionej do życia wojowniczki, strachliwego krasnoluda i kapitana królewskiej armii (a za razem dowódcy tej wesołej gromadki) wprawią Was w dobry nastrój. Wszystko za sprawą świetnego poczucia humoru, który ja kojarzę z dziełami wschodnich autorów fantastyki, jest on charakterystyczny i nieco inny niż np. u naszych rodzimych autorów. Jedynym minusem jest to, że trzeba czekać na kolejną część aż do wiosny 2017roku. Zdecydowanie polecam.

Intryga jest całkiem niezła, postaci nieszablonowo nakreślone, ale książka jest wydana niechlujnie. Począwszy od "najmniejszej linii oporu", a zakończywszy na licznych literówkach. Za to odejmuję jedną gwiazdkę.