/o-1228425/n/swiat-nie-scalony)
Pierwszy esej to - jak informuje autor - "próba zbudowania perspektywy na twórczość krytyczną Harolda Blooma". Próba to w wykonaniu Bartczka ciekawa, śmiała, budująca przestrzeń polemiki między znanymi już u nas odczytaniami teorii amerykańskiego krytyka (np. Agaty Bielik-Robson) i ukazująca faktycznie zręby tego, co dla Harolda Blooma charakterystyczne. Znać, że Bloom to dla Bartczaka postać prekursorska, swoisty wzorzec i punkt odniesienia, któremu sprostać próbuje eseista, wikłając się w dyskusje, jakie z Bloomem podejmowali inni (np. de Man, Rorty).
Jakub Winiarski
Jakub Winiarski
/3efb5d17dd9a48f5a5a59932cf1e560c/n/kacper-bartczak)
/93bfe8dd3ed6117b38f04cdb237fddde/n/przenicacy)
/3df768d4-b751-468a-8a07-451416232702/n/wiersze-organiczne)
/3dd3281c7a4e2bfed78cb915dcaf9d2a/n/arterie-23-pazdziernik-nr-1-2016)
/463903cc79fa5141fa3b1eb57007ab9a/n/naworadiowa)
/o-9788323534730/n/poeci-szkoly-nowojorskiej)
/o-9788365125644/n/pokarm-suweren)
/o-1228425/n/swiat-nie-scalony)
/fc2b9e0228158b0031ba3ea7388e455f/n/zycie-swietnych-ludzi)
