Strażnik

Najlepsza z trójki. Najbardziej zabawna. Najbardziej wkurzająca, ale na szczęście w pozytywnym sensie.

Autorka w relacjach swoich głównych bohaterów ma pewne schematy. Delikatnie je co część zmienia, ale to nadal pewien model z którego czerpie garściami.
I albo się to lubi i czyta z przyjemnością, albo zatrzymuje na pierwszej części, bo 'ileż razy można czytać to samo ale z innymi imionami bohaterów' :P
Nie powiem, że kupuję bez marudzenia i kręcenia nosem.
Bo dla mnie nadal to są problemy bohaterów z którymi można sobie poradzić za pomocą porządnej szczerej rozmowy.
Ale z drugiej strony robienie uników, przepychanki i drażnienie zanim dojdzie do konsumpcji jest takie chwytliwe ;)

Harper jako bohater jest w zasadzie kolejnym Whitmorem. Jak polubicie jednego to reszta idzie z automatu. Nadal zaborczy i zachłanny w stosunku do swojej partnerki której nie założył jeszcze pier.... nie ugryzł i nie oznaczył znaczy :P warcząca kupa futra albo mięśni zależnie od formy. Chociaż nie jestem jego wielką fanką, nadal wolę Rusty'ego ;)
Kailee jest za to wyróżniająca. W tej serii to kobiety są głównymi bohaterkami i im autorka poświęca najwięcej energii i czasu antenowego ;) silna, uparta ale i też bardzo zamknięta w sobie.
Dzięki temu uporowi też miałam ulubiony motyw. Dawanie nauczki byłemu. Jak ja to kocham :D chociaż i tak chciałabym więcej poczytać o znęcaniu się nad Andrew. To mi się nie nudzi.

Oczywiście kontynuacja wątku 'tego złeg...

Bardzo dobry romans paranormal, ale dużo słabszy od wcześniejszych tomów. Lekka, zabawna historia, dobrze się przy niej bawiłam, ale irytowała mnie Kailee - mądra, zdawałoby się, kobieta, inteligentna wilczyca, wychowana w sforze wilków, jest głucha i ślepa, gdy chodzi o nią. Nie widzi tego co jasne dla wszystkich, zacięta w uporze i głupocie. Jestem rozczarowana tą częścią. Zakończenie sugeruje dalszy ciąg, więc może następna historia będzie lepiej przemyślana.