Sprawa Alkibiadesa

To jedna z tych książek, które czekają długie lata na półce nim przyjdzie na nie kolej. Właśnie się doczekała. Jeśli ktoś zadawał sobie pytanie, kim był człowiek, którego imię posłużyło za przezwisko dla nauczyciela historii w "Sposób na Alcybiadesa" Niziurskiego, w tej książce znajdzie odpowiedź.
Książki Aleksandra Krawczuka czyta się bardzo dobrze (polecam również jego "Rzym i Jerozolima").

Tu dostajemy brutalny, z licznymi szczegółami, obraz Aten w momencie ich największej potęgi i szybkiego upadku hegemonii pod koniec wojny peloponeskiej.

"Sprawa Alkibiadesa" jest dość specyficzną narracyjnie pozycją historyczną. To połączenia komentarzy autora do klasycznych tekstów, fragmentów dzieł źródłowych, włącznie z prywatnymi zapiskami bohaterów (np. list Nikiasa z wyprawy do Syrakuz str. 165-166).
Jest fabularyzowaną parafrazą dzieł Platona, Tukidydesa, Plutarcha i innych. Na kartach książki przewijają się Sokrates, Eurypides, Hippokrates, Protagoras czy Arystofanes; śmietanka greckiego świata intelektualnego drugiej polowy V w. p.n.e.

Warto sobie uzmysłowić, z jakimi detalami jesteśmy w stanie odtworzyć codzienne życie Aten pięć wieków przed Jezusem! Wiele wydarzeń życia ateńskiego podano, jako daty dzienne z licznymi szczegółami!
Dla fascynatów historii politycznej, jest rys codzienności Związku Morskiego i brutalna dyplomacja ateńska, której celem było wymuszanie na słabszych polis posłuszeństwa i danin na funkcjonowanie związku, ofiar...