Słodkie nieszczęścia

Według mnie o wiele ciekawiej poprowadzony wątek niż w przypadku "Ostatniej nuty" tegoż autora, jednak pomimo iż dostarcza jakiegoś wzruszenia to jest to ograniczone i daje to opowieść jakich wiele.
Żeby się zachwycić musiałabym o wiele mniej tego typu książek przeczytać, a na tle tego co znam akurat ta wypada blado. Brak oryginalności i prawdy. Owszem, książki to głównie wytwory wyobraźni, opisywanie czegoś co mogłoby się zdarzyć a nie koniecznie bazowanie na tym co miało miejsce. Jednak czuje się tutaj tanią imitację porządnej historii,wiec może kiedyś Milne wypłynie na szerokie wody.

Pesymistyczne nastawienie Sophie drażni, pomimo iż można zrozumieć jej podejście do życia po tym co przeszła to jednak czy przy takim myśleniu można liczyć w ogóle na jakąś odmianę? Dziwiłam się, że w ogóle w życiu coś jej sprawia satysfakcję, że ma pasję i nie pogubiła się w otchłani depresji.
Z jednej strony opisywana historia zaczyna się od tragedii i ona spaja potem całość, a jednak nie jest to dramat wysokich lotów. Jest opowieścią romantyczną, o tym jak szczęściu należy wyjść na przeciw i pomóc przeznaczeniu spełnić się, a jednak brakuje tu głębi. Tak jakbym czytała zlepek motywów z różnych książek wymieszanych w jednym kotle. Wątki są nierozwinięte, a na ich bazie można by stworzyć w rzeczywistości wielką historię, a tu autor ograniczył się do minimum żeby tylko dotrzeć do zakończenia, w którym też żadnej oryginalności tylko słodki happy end.
W sumie wychodzi,ż...