Opinia na temat książki Śleboda

Wreszcie i moja kolejka książek do przeczytania dokulała się do pozycji "Śleboda" autorstwa państwa Kuźmińskich. Jako że już wiele napisano na temat tej książki i całej serii, głównie pochlebnie, ja nie będę się jakoś specjalnie wymądrzać. Kilka zdań chyba wystarczy, by przedstawić moje odczucia po przeczytaniu pierwszego tomu cyklu "Anna Serafin, Sebastian Strzygoń"

Czyli już krótko reasumując, książka nie jest zła, jest nawet bardzo dobra, chociaż nie rewelacyjna i bez efektu wow. Po pierwsze, to za dużo, jak na mój gust, w tym jakby nie było kryminale, "harlekina". Po drugie dwoje domorosłych "śledczych" dość naiwnych jest w moim odczuciu. W końcu to pani doktor i sprytny na swój bezczelny sposób pismak, a dali się podejść jak dzieci i to dosłownie. Przy czytaniu tego fragmentu od razu wyświetlił mi się w głowie sposób, w jaki porywacze porywają dzieci spod na przykład szkoły

"Cześć jestem twoim wujkiem Tomkiem, Zenkiem, czy jakimś jeszcze innym. Mama z tatą są bardzo zajęci i prosili mnie, bym cię do nich przywiózł"

I dziecko idzie jak w dym. Tak samo beznadziejnie naiwnie postąpiła rudowłosa (a jakże 😉) doktor Anka i jej pomagier dziennikarz, Strzygoń. Do całej reszty nie będę się czepiać. Dodam tylko jeszcze, że w całej tej góralskiej i niegóralskiej ferajnie, najbardziej polubiłam Romusia i jego przyśpiewki 😊.