Cytaty z książki "Skrucha"

“Pewnie nie znała go od tej strony, tak jak on siebie nie znał, ale jak się okazało, on nie znał również swojej żony.
Można by rzec: remis...”

“Jego poukładany świat właśnie legł w gruzach. Kobieta, z którą planował spędzić życie, zdradzała go na długo przed ślubem. Czuł się oszukany podwójnie.”

“Tarcia były nieuniknione, w końcu w tutejszym wydziale kryminalnym hierarchia była dawno ustalona, a tu pojawia się chłoptaś z wielkiego miasta i pewnie sądzi, że z tego powodu coś się zmieni.”

“Pierdolony koniec świata, takie wygwizdowo, że strach, ale zakocha się pan w tym miejscu, zapewniam pana. Jest tam pięknie, wprost bajecznie.”

“To służba, a nie cukiernia, żeby pan sobie wybierał, co pan chce.”

“Kiedy wyszedł na zalaną słońcem pustą uliczkę, rozejrzał się dookoła i naprawdę poczuł się jak szeryf w miasteczku położonym pośrodku niczego - pustyni albo stepu.”

“Człowiek to najpotężniejszy żywioł.”

“Okazało się, że życie to nie matematyka, a połówki są trzy i teraz siedział na zadupiu praktycznie na własne życzenie, zastanawiając się nieustannie, co dalej ze sobą zrobić.”