Schulzowi nie udało się za życia zdobyć sławy. Po latach sława ta sięgnęła antypodów, opowieści Schulza przemawiają bowiem ponad ideologiami do prywatnych emocji czytelników, odsłaniając im świat w jego pełni, zarówno bliski na wyciągnięcie ręki, jak i przrywany marzeniem, a jednocześnie zanurzony w powadze spraw ostatecznych i elementarnych.