Ruiny Gorlanu

Honor, odwaga, wierność, przyjaźń, miłość. Wartości te nie są nam obce w serii "Zwiadowców" autorstwa Johna Flanagana. Will wraz z mistrzem Haltem i przyjaciółmi - Horace'm i Gilanem - nie mają chwili wytchniania. Co chwila Araluenowi - państwu pod rządami dobrego króla Duncana - i krajom na starym kontynencie grozi niebezpieczeństwo. Z Gór Deszczu i Nocy nadchodzi Morgarath, z północy Scottowie, z zachodu Skandianie, z południa - mieszczkańcy Arydii. Na wschodzie natomiast, w Hibernii - krajowi bliskiemu Haltowi - rozprzestrzeniają się wyznawcy niebezpiecznej religii, która zaczyna zagrażać ojczyźnie bohaterów. Mimo nieustających przygód nadal mają czas na życie prywatne, co z reguły kończy się... Baardzo dobrze :). Zabawy przy czytaniu jest co niemiara. Po ironicznych tekstach Halta, Gilana i Starego Boba nie sposób się nie uśmiechnąć, jeśli nie wybuchnąć śmiechem. Poza tym akcja książki podzielona jest na dwóch bohaterów, więc możemy obserwować zarówno naukę Willa ze swoim mistrzem, jak i poczynania Horace'a, który gnębiony jest przez trójkę starszych "kolegów". Dzięki temu mamy szansę polubić mięśniaka nim zaprzyjaźni się z młodym zwiadowcą. "Ruiny Gorlanu", jak i kontynuacje, zdecydowanie skierowane są ku młodzieży. Lekki język, nienurzące opisy, ciekawa fabuła, zwroty akcji i liczne niespodzianki sprawiają, że młodzi nie mogą oderwać się od książki, choć i dorośli bez problemu mogą zagłębić się w historię Willa i przyjaciół. Zagłębienie się w nieco podrasowany wizerunek...

Już sama okładka mnie zauroczyła. A po książkę sięgnęła ma sprawą koleżanki i... kolegi. Koleżanka najpierw napomknęła mi coś o sposobie zmiany tempa przez zwiadowcze koniki. Już wtedy podjęłam decyzję, że sięgnę po tą książkę. Dodatkowo na przerwie zauważyłam, że mój kolega czyta wspomniane "Ruiny Gorlanu". Wtedy czym prędzej ruszyłam ku szkolnej bibliotece. Ku mej uciesze, książka była aktualnie dostępna. Wróciłam do domu i zasiadłam w fotelu. Przez dobry czas byłam nieobecna, tak zafascynowały mnie lost Will'a. Już na samym początku, zadowolona byłam, że autor tak bardzo rozpisywał się na temat odczuć i przemyśleń tegoż bohatera. Cudem wybroniłam się też, od zabrania mi książki przez mamę. Gdy i ona ją przeczytała, domagała się kolejnych części. Takim też sposobem dzisiaj skończyłam czytać 4 część "Zwiadowców". Najbardziej lubię wypowiedzi Halta. Są takie... Przemyślane, i nieraz śmieszne. Jednak gdzieniegdzie widać błędy w tłumaczeniu. Mimo to polecam szczególnie... 5/5 PS. Jak Salama zauważyła, w opisie jest błąd. Również chciałabym zwrócić na to uwagę.

Dawno nie czytałam nic równie ciekawego. Pomysł na powieść może nieszczególnie oryginalny, ale wykonanie... Już właściwie od pierwszej strony byłam zafascynowana tą książką, a chociaż niektóre wydarzenia były przewidywalne, nie mogłam oderwać się od lektury. Najbardziej podobała mi się chyba postać Halta, którego wypowiedzi niejednokrotnie mnie rozśmieszały, zwłaszcza na początku. Ogólnie książkę czyta się szybko i przyjemnie. Może i przeznaczona jest raczej dla młodzieży, ale nie wątpię, że starszym czytelnikom również się spodoba. Tak wiec polecam ją wszystkim gorąco, a sama zabieram się za drugą część ; ))

Może nie trafi do moich ulubionych, ale na pewno do tych, które zapamiętam. Uwielbiam historie osadzone średniowieczu i "Ruiny Gorlanu" całkowicie spełniły moje oczekiwania. Jestem świadoma tego, że przede mną jeszcze dziewięć części, dlatego nie narzekam na powolną akcję aż do ostatnich rozdziałów. Druga część już czeka na półce ;>

Książka jest świetna ;D Najbardzej zaskoczył mnie koniec książki Książka wspaniale obrazuje przyjażń i dowagę którą ma główny bochater Ja chce przeczytać jusz 2 część Musze poczekać bo ktoś kurna wypożyczył w bibliotece i nie wiadomo kiedy odda ;/

Ta książka mile mnie zaskoczyła ! Czyta się szybko i przyjemnie. Ciekawa i wciągająca fabuła. Wspaniale wykreowane postacie i aż chcę się czytać więcej. Pierwsza część mnie zachwyciła, więc jestem ciekawy co przyniosą kolejne tomy :)

Zostałam bardzo, ale to bardzo niemile zaskoczona. Nie ma mowy, żebym sięgnęła po drugą część. Książka dla góra dziesięcioletniego czytelnika. Więcej w recenzji, którą niebawem dodam. NIE POLECAM!!!

Pierwsza część jest zapowiedzią dobrej zabawy w następnych częściach:] nie należy się zniechęcać bo cała historia rozkręci się:] skończyłam 3 cz. i od razu sięgam po następną... Polecam.

Świetna książka, nietuzinkowi bohaterowie, niezwykle wykreowany świat. Nie brakuje intryg, rycerzy, przekazywanych czytelnikowi wartości moralnych. Polecam :)