Gojawiczyńska urodziła się w Warszawie 1 kwietnia 1896 roku jako Pola Krawczyk. Za udział w strajku szkolnym w 1905 roku została wydalona ze szkoły. Uczyła się w domu, na kompletach i kursach. Pracowała potem jako wychowawczyni w ochronkach, w bibliotekach i amatorskich teatrzykach. Wstąpiła do Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1916 roku zadebiutowała jako poetka na łamach „Echa Pragi” wierszem Dzień smutku i krótko potem jako prozaiczka opowiadaniem Dwa fragmenty. W 1919 roku wyszła za mąż za Stanisława Gojawiczyńskiego, zaś rok później osiadła w Bielsku Podlaskim, gdzie przez cztery lata była zatrudniona w sejmiku powiatowym. Po powrocie do Warszawy podjęła współpracę z „Kurierem Warszawskim”.