Pisarstwo Poli Gojawiczyńskiej charakteryzował swojego rodzaju psychologizm wywodzący się z wnikliwej obserwacji zachowań społeczno-obyczajowych w środowisku robotniczym i drobnomieszczańskim Warszawy. Wielu pisarzy poruszało podobne tematy, autorkę cechowała jednak nieprzeciętna wrażliwość, którą spotkać można tylko w nurcie literatury kobiecej. Jej talent dostrzegły Gabriela Zapolska i Zofia Nałkowska. – Pani ma duży dar pisarski. Pani doskonale widzi. […] Pani posiada wszelkie dane na szlachetny i piękny charakter – pisała Zapolska. W listach do autorki „Dziewcząt z Nowolipek” podkreślała swój zachwyt nad jej powieściami. Nałkowska zaś wnioskowała nawet o stypendium dla Gojawiczyńskiej.