Rozkosz

Czytając zamysł autorki, te wszystkie trzydzieści dwa opowiadania o dwu lub trzykartkowej długości, miały sprawić, że podczas czytania będziemy chcieli zrobić sobie dobrze. Dlatego też jest zaznaczone, by czytać ją jedną ręką. Opowiadania powstały tylko dlatego, że autorka była zniesmaczona i zawiedziona innymi erotykami, które według niej w ogóle nie sprawiły jej przyjemności. Według niej każdy romans czy zbliżenie jest opisane tylko od męskiej strony. Ona nie chciała czytać jedynie o męskich przyrodzeniach, tylko chciała zobaczyć w jaki sposób kobieta dochodzi, co ją podnieca, jakie oddaje soki i czy faktycznie eksplodujące spełnienie może nastąpić tylko z męskiej strony. Chciała pokazać światu, że kobiece części ciała są tak samo ważne jak i męskie, więc to im zrobiła największy ukłon. Jak jej wyszło?
Po pierwsze, to miały być opowiadania budzące rozkosz, a zanim do tego doszło postacie rozmawiały o częściach ciała, nazywały je, jakby tłumacząc co powoli robią. Wybaczcie, ale czułam jakby ktoś mi czytał obsługę telewizora, gdzie mam podłączyć do prądu, co nacisnąć, żeby działało i czym poruszać, by złapało zasięg. Ja naprawdę piszę to śmiertelnie poważnie. Poprzez rozmowy w ich kontaktach gdzie ciało nachodziło na ciało, za nic nie dało się wywołać rozkoszy, bo to, przynajmniej mnie, denerwowało. Od poznania dochodziło do szybkiego naelektryzowania, odnalezienia miejsca na kopulację i ponownie to opisywanie. Do tego ona pochłaniała tutaj naturę, chciała wczuć się ...

Rozkosz" autorstwa Caro Bukowski, to tomik erotycznych opowiadań. Caro Bukowski, jak sama twierdzi (i ja się z nią w 100% zgadzam)- ciężko znaleźć książki i teksty o seksie i seksualności w mainstreamie, które nie byłyby albo wulgarne albo mocno medyczne. I ciężko też znaleźć tego typu literaturę przeznaczoną dla kobiet. Autorka opisuje w książce seksualność kobiet, skupia się głównie na nich i głównie do nich ją kieruje. Choć oczywiście nie tylko. Udowadnia przy okazji, że język polski idealnie nadaje się do opisywania scen seksu, wbrew temu co często możemy usłyszeć. Sama do momentu przeczytania tej książki myślałam, że w języku polskim brakuje słów, żeby w sposób przyjemny pisać o seksie. Zawsze jest to albo mocno wulgarne i przemocowe, głównie pisane przez mężczyzn albo mocno zmedykalizowane, pozbawione uczuć, zimne i bez żadnego polotu i finezji. Rozkosz pokazuje, że jednak się da.

W książce znajdziemy kilkanaście króciutkich- dosłownie na kilka stron- opowiadań, które w różny sposób dotykają głównie kobiecej seksualności. Różnej kobiecej seksualności. Rozkosz jest napisana bardzo inkluzywnie, z dużą otwartością i zrozumieniem, że seksualność bywa różna. Czy nam się to podoba czy nie i czy to rozumiemy czy nie. Nawet gdy coś nie mieści się w naszej estetyce i postrzeganiu rzeczywistości.

Są opisy bardziej delikatnych scen seksu, wrażliwych i czułych, ale też tych nieco ostrzejszych, BDSMowych. Są opisy różnych fetyszy,Książka ...