Znakomicie oceniana przez krytyków pasjonująca powieść amerykańskiej pisarki Michelle Richmond, zdobywczyni prestiżowych nagród literackich. Książka przez kilka miesięcy utrzymywała się na czołowych miejscach listy bestsellerów New York Times?a, zyskała tytuł Najlepszej Książki Roku 2007 nadany przez prestiżowe pismo Library Journal oraz zajęła wysokie pozycje w rankingach Kirkus Reviews, Washington Post i San Francisco Chronicle Została przetłumaczona na osiem języków, a aktualnie trwają prace nad jej filmową wersją. Bohaterką powieści jest Abigail - młoda kobieta zajmująca się fotografią i szczęśliwa partnerka Jake?a, z którym zamierzają się pobrać. Pewnego dnia wybiera się plażę z jego córeczką Emmą. Zaczyna robić zdjęcia i na kilkanaście sekund traci Emmę z oczu. Chwilę potem stwierdza, że dziewczynka zniknęła we mgle. Rozpoczynają się poszukiwania dziewczynki, jednak nie udaje się jej odnaleźć.
Rok we mgle
Michelle Richmond
7.2
/10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 29 ocen kanapowiczów
Na podstawie 29 ocen kanapowiczów
/o-130260/n/rok-we-mgle)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.2
/10
Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 29 ocen kanapowiczów
Na podstawie 29 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2008-10-31
ISBN: 978-83-7183-615-2, 9788371836152
Wydawnictwo: Videograf
Stron: 334
Mamy 3 inne wydania tej książki
Autor
/a-1609/n/michelle-richmond)
Michelle Richmond
Michelle Richmond urodziła się w Demopolis, w Alabamie. Jest autorką czterech książek, włącznie z bestsellerem New York Times'a Rok we mgle, który został uznany przez Library Journal's najlepszą książką roku 2007. Jej eseje i opowiadania ukazywały si...
Pozostałe książki:
/9777fb67bbcace402d01b1f400ab2d6d/n/i-ze-cie-nie-opuszcze)
/o-130260/n/rok-we-mgle)
/o-155824/n/nikt-kogo-znasz)
Wszystkie książki Michelle Richmond
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Rok we mgle
18.11.2008
Słoneczny dzień. Plaża. Kobieta. Dziewczynka. Aparat. Martwa foka. Kilka sekund nieuwagi, dziewczynka znika. Ta książka jest opowieścią o poszukiwaniu. Poszukiwaniu zarówno w sensie fizycznym – Abigail poświęca dnie i noce na przeczesywanie zakamarków w poszukiwaniu córeczki swojego narzeczonego – Jake’a, ale i także poszukiwaniu w sensie mniej do... Recenzja książki Rok we mgle
DZ
@dzinx
× 2
Rok we mgle
9.02.2012
„Czym jest poszukiwanie, jeśli nie zmaganie się z nadzieją i beznadziejnością? Nadzieja sprawia, że w ogóle poszukiwanie jest możliwe, beznadziejność, że staje się, niemal w tej samej chwili, absurdalne.”* Życie nie zawsze układa się jak chcemy. Nawet tych spokojnych, dobrych, niczego nie spodziewających się może dotknąć tragedia. Szczę... Recenzja książki Rok we mgle
Rok we mgle
19.02.2013
Bohaterką jest Abigail - młoda kobieta, zawodowo zajmująca się fotografią, a prywatnie szczęśliwie zakochana w Jake’u, który samotnie wychowuje sześcioletnią córeczkę - Emmę. Abby ma świetny kontakt z dziewczynką i jest przekonana, że po ślubie z jej ojcem stworzą szczęśliwą i kochającą się rodzinę. Sytuacja zmienia się diametralnie, kiedy w pewien... Recenzja książki Rok we mgle
@magda87
Rok we mgle
9.11.2019
Utrata kogoś bliskiego nieodwracalnie zmienia coś w naszym życiu, nieustannie zastanawiamy się czy mogliśmy zrobić coś żeby tego uniknąć i nie umiemy na nowo odnaleźć się w rzeczywistości. Dla Abigail i Emmy był to zwykły dzień, Jake, tata Emmy wyjechał i jego narzeczona wreszcie mogła udowodnić że będzie dobrą mamą dla jego córki. Podczas spaceru... Recenzja książki Rok we mgle
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@anetakul92
2020-08-13
3
/10
Przeczytane
Ale się wynudziłam…
Nie mam pojęcia jak można tak zepsuć świetnie zapowiadającą się historię.
Wciąż zastanawiam się, co sobie autorka myślała wplątując wspomnienia z wydarzeniami bieżącymi, które mieszały się jedne z drugimi, które sprowadziły w mojej głowie chaos.
Jestem zła, zrezygnowana. Spodziewałam się czegoś więcej, bo intrygująco się zaczęło.
Zamiast zaskakujących zwrotów akcji i zawrotnego tempa, to walczymy ze snem, gdyż wszystko dzieje się tak powoli…
Abby chce wyjść za Jake’a, ale on już ma dziecko z poprzedniego małżeństwa – Emmę.
Dziewczynka ma 6 lat i zostaje pod opieką przyszłej macochy.
Abby zabiera Emmę na plażę, wystarczy chwila, by odmieniła całe jej życie.
Emmma znika, a dla kobiety rozpoczyna się najgorszy rok w jej życiu.
Poznajemy wszystko z punktu widzenia Abby. Kobieta jest tak nostalgiczna, niezdecydowana i według moich kryteriów zdemoralizowana, że nie mogłam zapałać do niej ani cieniem sympatii.
Czy jej współczułam? Owszem. To chyba sytuacja, której się nie życzy nikomu, nawet najgorszemu wrogowi. Ale moje myśli same krzyczały „sama sobie była winna”.
Jestem rozczarowana takim obrotem spraw. Te zakończenie, takie przewidywalne, że miałam ochotę cisnąć tą książką w kąt. Niewiarygodne jest dla mnie, aby policja nie sprawdziła wszelakich tropów, tym bardziej, że rodzinę zawsze się bierze szczegółowo pod lupę, rozdrabniając na wszystkie części.
Męczące było czytanie o falach i o zwycza...
Nie mam pojęcia jak można tak zepsuć świetnie zapowiadającą się historię.
Wciąż zastanawiam się, co sobie autorka myślała wplątując wspomnienia z wydarzeniami bieżącymi, które mieszały się jedne z drugimi, które sprowadziły w mojej głowie chaos.
Jestem zła, zrezygnowana. Spodziewałam się czegoś więcej, bo intrygująco się zaczęło.
Zamiast zaskakujących zwrotów akcji i zawrotnego tempa, to walczymy ze snem, gdyż wszystko dzieje się tak powoli…
Abby chce wyjść za Jake’a, ale on już ma dziecko z poprzedniego małżeństwa – Emmę.
Dziewczynka ma 6 lat i zostaje pod opieką przyszłej macochy.
Abby zabiera Emmę na plażę, wystarczy chwila, by odmieniła całe jej życie.
Emmma znika, a dla kobiety rozpoczyna się najgorszy rok w jej życiu.
Poznajemy wszystko z punktu widzenia Abby. Kobieta jest tak nostalgiczna, niezdecydowana i według moich kryteriów zdemoralizowana, że nie mogłam zapałać do niej ani cieniem sympatii.
Czy jej współczułam? Owszem. To chyba sytuacja, której się nie życzy nikomu, nawet najgorszemu wrogowi. Ale moje myśli same krzyczały „sama sobie była winna”.
Jestem rozczarowana takim obrotem spraw. Te zakończenie, takie przewidywalne, że miałam ochotę cisnąć tą książką w kąt. Niewiarygodne jest dla mnie, aby policja nie sprawdziła wszelakich tropów, tym bardziej, że rodzinę zawsze się bierze szczegółowo pod lupę, rozdrabniając na wszystkie części.
Męczące było czytanie o falach i o zwycza...
× 20
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Z biblioteki
"Rok we mgle" to powieść psychologiczna z dobrze zapowiadającą się fabułą. Fabułą, którą powinna ociekać silnymi emocjami, niekiedy obsesyjnym poszukiwaniem, cierpieniem i nadzieją. I taka też jest ta historia. Niestety, posiada ona również sporo nudnych i monotonnych fragmentów, które niszczą akcję.
Główną bohaterka jest jedyną osobą, którą wykazuje się tutaj jakimś charakterem i siłą. Jest zawzięta, zdeterminowana i samotna. Niemalże przez rok poszukiwała zaginionej Emmy. Gdy inni się już poddali, ona dzielnie i z uporem walczyła bo każde wspomnienie, które przybliży ją do rozwiązania i odnalezienie dziewczynki. Narażała swoje życie i zdrowie, bo czuła się winna, a poza tym pokochała to dziecko, choć nie było jej.
W sumie to już od połowy domyślałam się, kto stoi za tym tajemniczym zniknięciem Emmy. Jednakże z ciekawością czekałam na poznanie szczegółów, motywów i finału tej historii. A zakończenie nieco mnie rozczarowało, bo nie tego się spodziewałam po Jake'u. Zresztą trochę na finiszu tej historii jest pewne niedopowiedzenie, jakby czegoś brakowało. Przecież to nie tak miało być- gdzie ten happy end?
Główną bohaterka jest jedyną osobą, którą wykazuje się tutaj jakimś charakterem i siłą. Jest zawzięta, zdeterminowana i samotna. Niemalże przez rok poszukiwała zaginionej Emmy. Gdy inni się już poddali, ona dzielnie i z uporem walczyła bo każde wspomnienie, które przybliży ją do rozwiązania i odnalezienie dziewczynki. Narażała swoje życie i zdrowie, bo czuła się winna, a poza tym pokochała to dziecko, choć nie było jej.
W sumie to już od połowy domyślałam się, kto stoi za tym tajemniczym zniknięciem Emmy. Jednakże z ciekawością czekałam na poznanie szczegółów, motywów i finału tej historii. A zakończenie nieco mnie rozczarowało, bo nie tego się spodziewałam po Jake'u. Zresztą trochę na finiszu tej historii jest pewne niedopowiedzenie, jakby czegoś brakowało. Przecież to nie tak miało być- gdzie ten happy end?
× 15
|
link
|
Przeczytane
Odwiedzamy USA
❤ 2013 ❤
Wyd. VIDEOGRAF: Bestselery New York Timesa
"Rok we mgle" to kolejna powieść wydana w serii "Bestsellery New York Timesa". Michelle Richmond próbuje odpowiedzieć na pytanie co przeżywa rodzic, który w ciągu kilku minut traci swoje dziecko, jak diametralnie zmienia się jego życie, a wszystko co było do tej pory, przestaje mieć znaczenie, traci jakikolwiek sens.
Narratorką i główną bohaterką książki jest pani fotograf Abigail - narzeczona mężczyzny o imieniu Jake, który samotnie wychowuje swoją sześcioletnią córeczkę Emmę. Pewnego mglistego, letniego dnia Abby wybiera się z Emmą na spacer plażą i na dosłownie minutę traci dziewczynkę z oczu. Kiedy po chwili spostrzega, że małej nie ma, jest już za późno... Dziecko zniknęło bez śladu i nikt nie wie co się z nią stało, nikt nic nie widział. Natychmiast wszczęto policyjne śledztwo, rozpoczęto szeroko zakrojone poszukiwania, które jednak nie dały rezultatu. Policja podejrzewa utonięcie. Abby i Jake próbują szukać córeczki na własną rękę, organizują cały sztab poszukiwawczy, rozklejają plakaty, rozdają ulotki, apelują poprzez telewizję. Niestety mijają godziny, dni, tygodnie, miesiące, ale Emmy nie udaje się odszukać. Kiedy na plaży policjanci odnajdują but dziewczynki, Jake traci wszelką nadzieję, poddaje się i odwołuje poszukiwania.
Abby mając ogromne poczucie winy nie chce się poddać i dalej prowadzi poszukiwania na własną rękę. Jej relacje z Jakiem mocno się ostudziły po zaginięciu Emmy i kobieta jest zdana właściwie tylko na siebie. Próbuje sobie usilni...
Narratorką i główną bohaterką książki jest pani fotograf Abigail - narzeczona mężczyzny o imieniu Jake, który samotnie wychowuje swoją sześcioletnią córeczkę Emmę. Pewnego mglistego, letniego dnia Abby wybiera się z Emmą na spacer plażą i na dosłownie minutę traci dziewczynkę z oczu. Kiedy po chwili spostrzega, że małej nie ma, jest już za późno... Dziecko zniknęło bez śladu i nikt nie wie co się z nią stało, nikt nic nie widział. Natychmiast wszczęto policyjne śledztwo, rozpoczęto szeroko zakrojone poszukiwania, które jednak nie dały rezultatu. Policja podejrzewa utonięcie. Abby i Jake próbują szukać córeczki na własną rękę, organizują cały sztab poszukiwawczy, rozklejają plakaty, rozdają ulotki, apelują poprzez telewizję. Niestety mijają godziny, dni, tygodnie, miesiące, ale Emmy nie udaje się odszukać. Kiedy na plaży policjanci odnajdują but dziewczynki, Jake traci wszelką nadzieję, poddaje się i odwołuje poszukiwania.
Abby mając ogromne poczucie winy nie chce się poddać i dalej prowadzi poszukiwania na własną rękę. Jej relacje z Jakiem mocno się ostudziły po zaginięciu Emmy i kobieta jest zdana właściwie tylko na siebie. Próbuje sobie usilni...
× 2
|
link
|
Przeczytane
Pierwszy raz z twórczością autorki spotkałam się przy okazji książki pt. „I że cię nie opuszczę”, którą przeczytałam cztery lata temu. Wspominam ją bardzo dobrze, ale jakoś zwlekałam z przeczytaniem jej kolejnej książki. Sama nie wiem dlaczego. Na szczęście w końcu zdecydowałam się to nadrobić. Abigail jest fotografką, która po śmierci partnera układa sobie życie. Jak po rozstaniu z żoną samotnie wychowuje córkę. Pewnego dnia podczas wspólnego spaceru Abigail i Emmy, kobieta na chwilę traci ją z oczu, a dziewczynka znika. Mijają godziny, dni, tygodnie a Abigail nie ustaje w poszukiwaniu dziecka, mimo iż nie była jej biologiczną matką. Czy jej nieustanne poszukiwania na coś się zdarzą?
Plusem powieści jest zdecydowanie to, że trzyma w napięciu do samego końca. Fabuła prowadzona jest tak, że do samego końca nie wiadomo co stało się z dziewczynką. Gdybym miała odpowiedzieć czy zakończenie mnie satysfakcjonuje, to nie wiem, co miałabym odpowiedzieć. Z jednej strony cieszy mnie taki, a nie inny obrót spraw, ale z drugiej mam poczucie maleńkiego naciągania. Może naciąganie nie jest zbyt trafnym określeniem, ale rozciąganie fabuły do roku, jest trochę męczące. Ode mnie 7/10.
× 2
|
link
|
@LadyEssex
2010-01-07
10
/10
Przeczytane
Świetna książka! Z początku podeszłam do niej trochę niechętnie, ale z uporem stwierdziłam, że przeczytam całą i teraz nie żałuje. Nie do końca zgadzam się z tym, że jest idealna do czytania w podróży i niewiele różni się od innych. Gdy się na niej bardziej skupić, można wczuć się w postać głównej bohaterki i zrozumieć jakie emocje nią kierowały i jak tragiczna jest sytuacja w której się znalazła. Piękną, wzruszająca opowieść o kobiecie, poszukującej zaginionego dziecka, która czując się winna, do samego końca wierzy w jego odnalezienie. Dla mnie coś wspaniałego i szczerze polecam innym!
× 2
|
link
|
2009-07-25
Przeczytane
Dla przyjemności :)
Książka nie powala na kolana, ale czyta się dobrze. Taka sobie literatura amerykańska, więc dziwię się dlaczego Nakanapie jest patronatem medialnym...Dobra do tramwaju, czy innego środka komunikacji miejskiej, bo można skończyć bez żalu w każdym momencie ;)
× 2
|
link
|
Przeczytane
To opowieść o miłości, stracie, walce, żalu, zaufaniu, potrzebie miłości. Książka ta jest przedstawieniem emocji które towarzyszą postacią. A my wraz z nimi czujemy ten ból, strach i oczekiwanie.
× 2
|
link
|
Przeczytane
2021
"(...) jakoś znajdzie się sposób, by poradzić sobie z najgorszymi rzeczami, rzeczami, które w naszym pojęciu mogą nas zabić. (...) Dni mijają jeden po drugim, a ty żyjesz wraz z nimi - czasem zaskoczony, nie do końca czujący ulgę, ale w końcu dociera do ciebie, że wciąż żyjesz."
Abigail, którą czytelnicy znają głównie jako Abby, to kobieta, która próbuje ułożyć sobie normalne życie mimo śmierci partnera. Zakochuje się w Jake'u, który po rozwodzie z byłą żoną samotnie wychowuje ich córkę, Emmę. Abby chce nawiązać z dziewczynką jak najlepszy kontakt, gdyż niedługo ma zostać jej macochą, lecz chce być dla niej przede wszystkim przyjaciółką. Wszystko zmienia się, gdy obie wybierają się na plażę, a Abby odwraca wzrok na kilkanaście sekund. Gdy próbuje odnaleźć Emmę okazuje się, że dziewczynka zniknęła. Jakie jest prawdopodobieństwo, że się odnajdzie?
"Rok we mgle" to historia, która ma ogromny potencjał, mnie jednak odrobinę zawiodła. Owszem, był momenty, które bardzo trzymały w napięciu, ale już kilka stron później akcja zwalniała i nieco się dłużyła. Zakończenie dało się przewidzieć przynajmniej w pewnej części. Mimo wszystko książka nie była zła, ale nie wiem czy zabiorę się za nią kiedykolwiek po raz drugi.
Abigail, którą czytelnicy znają głównie jako Abby, to kobieta, która próbuje ułożyć sobie normalne życie mimo śmierci partnera. Zakochuje się w Jake'u, który po rozwodzie z byłą żoną samotnie wychowuje ich córkę, Emmę. Abby chce nawiązać z dziewczynką jak najlepszy kontakt, gdyż niedługo ma zostać jej macochą, lecz chce być dla niej przede wszystkim przyjaciółką. Wszystko zmienia się, gdy obie wybierają się na plażę, a Abby odwraca wzrok na kilkanaście sekund. Gdy próbuje odnaleźć Emmę okazuje się, że dziewczynka zniknęła. Jakie jest prawdopodobieństwo, że się odnajdzie?
"Rok we mgle" to historia, która ma ogromny potencjał, mnie jednak odrobinę zawiodła. Owszem, był momenty, które bardzo trzymały w napięciu, ale już kilka stron później akcja zwalniała i nieco się dłużyła. Zakończenie dało się przewidzieć przynajmniej w pewnej części. Mimo wszystko książka nie była zła, ale nie wiem czy zabiorę się za nią kiedykolwiek po raz drugi.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Na mojej prywatnej półce, nie oddam...
Coś dla wzruszeń serca.
Na samym początku pomyślałam, że przez nią nie przebrnę a potem już nie mogłam się od niej oderwać. Piękne opisy uczuć, emocji, wrażliwości, daje to bardzo interesującą całość.
× 1
|
link
|
@Figunia31
2011-03-23
8
/10
Przeczytane
Polecam
Mądra, dobra książka. Literatura z kategorii czytadeł, ale ma to "coś" co zostaje długo w pamięci. Dobry język, głębia postaci. Minus za zakończenie. Zbyt przewidywalne.
× 1
|
link
|
@bunia
2011-07-12
3
/10
Przeczytane
Strata czasu na...
Już dawno nie czytałam tak monotematycznej książki (ileż można kółko o tym samym?), zakończenie przewidywalne, kompletna strata czasu. Nie polecam.
× 1
|
link
|
@abrakadabra
2010-08-20
Przeczytane
książka naprawde dobra ;] niektóre sceny były trochę zbyt przewidywalne ale ogólne wrażenie bardzo pozytywne ;]
× 1
|
link
|
MW
@belizaris
2009-01-31
coz nie czytalem ale moze przeczytam we will see :)
× 1
|
link
|
@truskawka
2009-05-31
Chcę przeczytać
Jest u mnie w bibliotece, więc na pewno przeczytam.
× 1
|
link
|
@smajl
2009-08-18
Chcę przeczytać
ja też mam zamiar przeczytać ; D
× 1
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Niektórzy ludzie mają dar, że samą swoją obecnością poprawiają twój nastrój. ”
/a-1609/n/michelle-richmond "Michelle Richmond")
“Niektórzy ludzie mają dar, że samą swoją obecnością poprawiają twój nastrój.”
“Jest sobie dziewczynka, ma na imię Emma, spaceruje po plaży. Patrzę w drugą stronę, mijają sekundy, a kiedy spoglądam z powrotem, jej już nie ma. Ta jedna chwila rozwija się jak kwiat w serii fotografii, jak zawiły labirynt. Stoję w jego centrum, niezdolna zobaczyć, które ścieżki prowadzą do ślepych zaułków, a która do zaginionego dziecka. Wiem, że muszę zaufać wspomnieniom, że mam tylko jedną szansę na trafny wybór. ”
“Robimy zdjęcia, ponieważ nie możemy pogodzić się z tym, że wszystko przemija. Nie możemy pogodzić się z tym, że powtórzenie danego momentu
nie jest możliwe. Prowadzimy monotonną wojnę z nieuchronnością naszej śmierci, z czasem, który zmienia dzieci w gorszy gatunek: w dorosłych. Robimy zdjęcia, bo wiemy, że zapomnimy. Zapomnimy tydzień, dzień, godzinę. Zapomnimy, kiedy byliśmy najszczęśliwsi. Robimy zdjęcia dla własnej dumy, z pragnienia zachowania tego, co w nas najlepsze. Boimy się, że umrzemy, a inni nie będą wiedzieli, że w ogóle żyliśmy.”
