Opinia na temat książki Rita

Nie macie pojęcia, jak bardzo się cieszę, że poznałam pióro tej autorki. "Rita" to moja pierwsza jej książka i zrobiła na mnie piorunujące wrażenie, a opisana historia zostanie ze mną na długo. Autorka opisała poruszającą dogłębnie historię, o młodej dziewczynie, która musiała w życiu poświęcić tak wiele, by osiągnąć to, czego pragnęła. Od tej książki nie mogłam się oderwać, bo opowieść oczarowuje mimo smutku i wielu poświęceń. Autorka przenosi w czasy wojenne, choć wojna, to tylko dalekie tło, a czytamy o losach dwóch rodzin.


Główna akcja zaczyna się zaraz po wojnie, kiedy Rita ma szesnaście lat i zostaje sierotą. Bracia i tata giną podczas wojny, matka zaraz po jej zakończeniu. W czasie wojny jej rodzina była na wygnaniu, daleko od swojego rodzinnego domu. Matka tuż przed śmiercią dała córce adres, gdzie będzie mogła się schronić, gdy jej zabraknie.


Rita postanawia wrócić do swojego rodzinnego domu, w którym ma piękne wspomnienia. Dzieciństwo w tym domu było pełne szczęścia i radości, mnóstwo pięknych wspomnień. Chce odzyskać poczucie przynależności i upamiętnić rodzinę, odzyskując ponownie swój dom. Niestety po przyjeździe spotyka ją niemiłe zaskoczenie, bo dom zamieszkuje już inna rodzina. Potoccy to mili ludzie i zajmują się Ritą całym sercem i współczuciem, a na ich syna zawsze, mogła liczyć.


Ritę gryzie sumienie i tylko chwile korzysta z gościnności, nie zdradzając im, kim jest naprawdę. Udaje się pod adres, który zostawiła jej matka. Kim jest ten człowiek i kim był dla jej matki, przed laty? Skąd pewność, że zaopiekuje się jej córką. Cudowna opowieść, ale nie zdradzę o niej ani słówka.


Po wyjeździe Rity, syn państwa Potockich, także wyjeżdża. Los tych młodych ludzi był im chyba pisany, znów się spotykają, zdając sobie sprawę z uczuć, jakie do siebie żywią. Niestety Rita ma w sobie zbyt wielki upór i dla odzyskania domu jest w stanie poświecić wszystko. Toczy się podwójna walka. Walka z wielkim uczuciem. Uczuciem miłości do rodziny i domu, a uczuciem miłości do Karola, który mieszaka w tym domu.


Zdrowy rozsądek powinien jej podpowiedzieć, że kiedy by wyszła za mąż z miłości, w jakieś części odzyska dom i znów w nim zamieszka. Czy taką drogę wybierze, czy będzie toczyć ciężką batalię z tą rodziną i tułać się po sądach? Mieć nadzieje, że opuszczą jej posiadłość? Lecz tym samym straci, część serca, w którym zagościł syn państwa Potockich?


Piękna opowieść, trzymająca w napięciu, bo, mimo że to obyczajówka, przez całą jej treść przewija się ciągła walka, próby odzyskania włości i miłości. Walka rodziny Potockich o dom, w których mieszka cała ich rodzina i niepełnoletniej dziewczynki, która z dziką pasją chce odzyskać troszkę swojej przeszłości, budując tym samym swoją przyszłość. Historia ta daje do myślenia, bo pokazuje, ile jesteśmy wstanie stracić, aby zyskać, ale czy to, jest tego warte? Warte są chwile poświęcone dla tej książki, by czytając ją przewartościować swoje życie. Polecam.