Rejoice. A Knife to the Heart

Opinia na podstawie lektury oryginału. Zaczynając czytać nie miałem pojęcia, że ta powieść ma w ogóle ukazać się po polsku.

"Rejoice" to klasyczna w formie i pozbawiona jakichkolwiek eksperymentów stylistycznych powieść SF o nieco nietypowym pierwszym kontakcie albo, jeśli ktoś woli, nietypowej inwazji obcych. Pewnie nie zwróciłbym na tę książkę większej uwagi gdyby nie autor. Steven Erikson to mój zdecydowanie najbardziej ulubiony pisarz fantasy i zaciekawiło mnie jak sobie poradził z, wydawałoby się, całkowicie wyeksploatowanym tematem literatury SF. Kontakt opisany w "Rejoice" jest nietypowy przede wszystkim dlatego, że właściwie do niego nie dochodzi. Obcy interweniują na Ziemi by ocalić jej biosferę przed całkowitą destrukcją w wyniku oddziaływania naszej kochanej cywilizacji. Tą destrukcją, którą coraz wyraźniej możemy obserwować wyglądając przez okna, wydłużając codziennie listy kolejnych wymierających gatunków roślin i zwierząt czy jedząc wyławiane z oceanów-śmietnisk ryby pełne mikrocząstek plastiku. Diagnoza jaką obcy stawiają chorobie za jaką najwyraźniej uważają ludzkość jest gorzka: "Pozostawieni sami sobie, zniszczycie większość życia na Ziemi, wliczają w to oczywiście swój własny gatunek". Trudno jednak uznać ją za nietrafioną, gdy popatrzymy na tłumy współczesnych egoistów i kretynów, których środowisko nie obchodzi, przyszłość nie interesuje a oczywiste zmiany klimatyczne, katastrofy i masowe wymierania są dla nich zmyśleniami "ekoterrorystów" z Gree...

Fantastyka problemowa, nie książka akcji. Ciekawie ustanowione warunki początkowe, obiecujące mierzenie się z dylematami. Niestety, przy przepracowywaniu tematu autor ślizga się po powierzchni, momentami jest naiwnie optymistyczny, czasem idzie na łatwiznę i sięga po deus ex machina (czyli obcy nam pomagają). A w ogóle, to w tle powinna jakaś flaga powiewać, tak się robi patriotycznie i nagle wszyscy są dumni z bycia Ziemianami, zbrodniarze mają łzy w oczach i takie tam. Zła jestem, bo to jest marnowanie potencjału pomysłu, autor widzi i religie, i giełdę, i politykę, i globalne finanse, i za każdym razem, cholera, wybiera najprostsze, najłatwiejsze, najbardziej naiwne rozwiązanie. :evil: Spodziewałam się więcej.