Ptaki

Piękna, wyważona proza.
Powieść głęboko zanurzona w skandynawski klimat, pokazująca niedopasowanie bohatera i jego walkę z nieuchronnym, a wszystko na tle przyrody. Ptaki są książką świetnie napisaną - pod każdym względem, patrząc na kreację głównego bohatera Mattisa, poprzez liryczność i refleksyjność. Niezwykle poruszyła mnie ta historia, pozostawiła z dozą smutku. Autor w mistrzowski sposób oddał kreację bohatera z niepełnosprawnością intelektualną, któremu trudno funkcjonować w normalnym świecie. Mattis najlepiej czuje się w otoczeniu przyrody, jego romantyczna dusza ujawnia się w miłości do ptaków, a niedopasowanie doskonale widać w próbach podejmowania jakiejkolwiek pracy. Obserwując życiową bezradność bohatera widzimy jak trudniej okiełznać mu życie, gdy do domu wprowadza się drwal. Nie sposób odczuć, że podążamy w stronę nieurchronności, dla mnie ta historia nie mogła się skończyć inaczej. Kreacja Mattisa jest fascynująca, a każde zdanie wyważone, nie ma tu słów niepotrzebnych. Ptaki to powieść, która nie tylko oczaruje nasze zmysły piękną przyrodą, ale zapisze się w pamięci jako historia dobitna, historia człowieka, który w pojedynkę przeżywał swój dramat. Mocno weszła mi pod skórę. Tylko spod pióra mistrza prozy mogło narodzić się tak wnikliwe, psychologiczne dzieło.
Przy okazji warto wspomnieć o wspaniałej ekranizacji Ptaków - na podstawie pierwszego tłumaczenia w 1967r. powstał film "Żywot Mateusza" ze znakomitą rolą główną Franciszka Pieczki.