Przekupić wiedźmę. Zuzanna

Jak już zapewne zauważyliście, jest to kolejna książka Autorki, której mam przyjemność jako patronka medialna dumnie towarzyszyć. Dziś przychodzę do Was z opinią o ostatniej - czwartej już części cyklu "Przekupić wiedźmę". Ciekawi, czego dowiemy się w tym tomie i jakie są moje wrażenia po lekturze? Jeśli tak, to zapraszam serdecznie do zapoznania się z moją recenzją.

Wszyscy doskonale wiemy, że po burzy zawsze wychodzi słońce. A czas może nie tyle leczy rany, co z pewnością je łagodzi. I sprawia, że się one zabliźniają, jednak ślad po nich pozostaje na zawsze. Tak było również w przypadku naszej głównej bohaterki - Zuzanny. Dziewczyna, choć młoda, została już bardzo boleśnie doświadczona przez los. Na szczęście, miała oparcie w bliskich. Aby wyciągnąć ją z marazmu i przykrych wspomnień, ciotki Zuzanny opracowują pewien plan. W związku z nim, i za sprawą starego pamiętnika, dziewczyna budzi się z długiego letargu i ponownie zaczyna rozkwitać, niczym piękny kwiat. Co takiego wydarzy się w życiu dziewczyny? Czy po wszystkim, czego doświadczyła, będzie jeszcze gotowa na nowy rozdział w swoim życiu? Jak zakończy się jej historia? I jaką rolę odegra znana już nam że wcześniejszych tomów - wiedźma Ludomiła? Jeśli udało mi się Was zaciekawić i chcecie poznać odpowiedzi na powyższe pytania, to koniecznie musicie się zapoznać z tą niesamowitą historią!

Powiem Wam, że podczas czytania buzowało we mnie sporo emocji. Byłam wesoła, zirytowana i zaintrygowana. Przede ...

Dzisiaj również pozostaniemy przy twórczości Barbary Mikulskiej. Tym razem przybliżę Wam czwarty tom tetralogii Przekupić wiedźmę o podtytule Zuzanna.

Jak możecie się domyślić główną bohaterką książki jest właśnie Zuza – młoda kobieta po dramatycznych przejściach, która, aby wyjść z żałoby oraz za sprawą pewnego, starego pamiętnika trafia do swojej przyszywanej cioci – Dobrusi.

Zuza jest dziennikarką w gazecie i ma pomóc Dobrusi w stworzeniu z ww. zapisków powieściowej historii, która miałaby nadawać się do późniejszego książkowego wydania.

Czy plany te się powiodą?

Autorka rozsnuwa przed czytelnikiem historię, która toczy się dwutorowo. Z jednej strony mamy współczesność i perypetie codzienności dwóch kobiet, które stopniowo coraz mocniej i śmielej dzielą się ze sobą własnymi doświadczeniami wspierając się nawzajem na różne sposoby. Z drugiej natomiast dostajemy baśniową opowieść o Marice – wychowance znanej już nam z tej serii Ludomiły.

Jest to barwna opowieść o emocjach, które tak kiedyś, jak i dziś popychają ludzi do różnorakich wyborów. O braku akceptacji, który początkowo wywołuje niechęć, o lęku przed nieznanym, o miłości, odrzuceniu, rozpaczy i zemście.

Barbara Mikulska porusza także temat godzenia się z tym, co minione i otwierania na niejako „nowe” życie oraz nowe uczucia, choć bohaterce nie przychodzi to łatwo, okazuje się jednak możliwe, lecz jaka wiodła ku temu droga przeczytajcie sami.

Poznajcie...