Narratorka wraca pamięcią do bolesnych zdarzeń, kiedy jako szesnastoletnia uczennica popłynęła w rejs ze swym ojcem. Chłód i obcość w ich wzajemnych stosunkach oraz poczucie głębokiego osamotnienia sprawiają, że dziewczyna, niejako w akcie desperacji, angażuje się w pospieszne romanse z marynarzami statku. Jednocześnie we wspomnieniach powracają echa ponurej historii jej rodziny - rozbitego małżeństwa rodziców, smutnego dzieciństwa w domu zaborczej babki, bankructwa ojca, wreszcie skandalu związanego z matką.