Portret rodzinny

Wojna zniszczyła życie wielu ludziom. Zabrała im nadzieję, poczucie bezpieczeństwa, marzenia i dar życia. Nie oszczędziła nikogo. Starcy stracili ostatnie spokojne lata, młodzi przyszłość, dzieci musiały raz na zawsze pożegnać się ze słodkimi urokami dzieciństwa, kobiety były zmuszone, aby pożegnać swoich mężów, braci i ojców, mężczyźni porzucili swoje zawody, aby stanąć na linii frontu. W czasach wojny nikt nie był szczęśliwy, ani bezpieczny. Każda chwila życia miała swoją cenę. Tak jak w przypadku głównej bohaterki powieści "Portretu rodzinnego" - Anny i jej córki Trudy. Zapraszam do zapoznania się z moją opinią.

Anna Schlemmer przez pięćdziesiąt lat odmawiała rozmowy o swoim życiu w Niemczech w czasie trwania Drugiej Wojny Światowej. Jej córka, Trudy, miała zaledwie trzy lata, gdy razem z matką zostały ocalone przez amerykańskiego żołnierza, z którym zamieszkały w Minnesocie. Jedynym dowodem przeszłości jest stara fotografia: rodzinny portret Anny, jej córki i nazistowskiego porucznika z obozu koncentracyjnego Buchenwald.Dręczona swoim pochodzeniem, Trudy – pracująca jako profesor historii niemieckiej – zaczyna grzebać w przeszłości, aż w końcu odkrywa dramatyczną i rozdzierającą serce prawdę o życiu jej matki.
Długo zbierałam się do napisania recenzji powieści Pani Jenny Blum. Kiedy tylko siadałam przy komputerze i patrzyłam tępo w monitor i długo zastawiałam się co powinnam zawrzeć w mojej opinii. I wiecie co? Ciągle nie wiem co powinnam napisać o tej ksi...

Książka zainteresowała mnie odkąd usłyszałam o jej zapowiedzi. Historia dzieli się na dwie przestrzenie czasowe, wojna i czasy współczesne. Główne bohaterki to matka i córka,które próbują żyć normalnie po dramatycznych wydarzeniach i chcą zapomnieć o trudnej przeszłości.

Niełatwo było być Niemką w czasach których przyszła na świat Anna. Ludzie patrzący przez pryzmat wojny, wrzucający do jednego worka bez względu na to czy winny czy nie bo przecież według ludzi osoba narodowości niemieckiej nie może być dobra a jeśli już jest to inni doszukają się wad na siłę.

Powieść łamie stereotyp złego Niemca,bo pokazuje, że tam też żyli i żyją uczciwi ludzie. Historię poznaje się na zmianę kiedy Anna była młodą dziewczyną i wtedy kiedy jest już starszą kobietą a jej dorosła córka Trudy jest profesorem historii i chce się dowiedzieć więcej o przeszłości swojej matki. Poruszająca lektura, chociaż pod koniec może być nieco rozwlekła, ale warto wytrwać do końca. Czekam na kolejne książki tej autorki a Portret rodzinny byłby z pewnością dobrym materiałem na film. Polecam.