Pora na miłość

Po dwóch udanych - tym razem zdecydowanie słabsze spotkanie z autorką. Opowieść o miłości, bardzo różnej, podzielona na cztery pory roku - zapowiadało się ciekawie, ale wyszło jak dla mnie nie do końca tak, jak bym liczyła.
Lato - pierwsza część opowieści, poświęcona jest Kaśce. Kaśka ma 19 lat, co samo w sobie może nie byłoby problemem, czytuję i o młodszych, ale Kaśka jest nieco zbyt zafiksowana na kwestię posiadania chłopaka. Ma fajne hobby, ma fantastycznego ojca, ale to jest margines - najważniejsze jest, że Kaśka nikogo nie ma - a dla mnie to zdecydowanie mało frapujące. Przebijałam się przez tę pierwszą część z trudem, bo mnie nudziła.
Jesień - to już zdecydowanie poważniejsza sprawa, kobieta, która całe życie zajmowała się domem i wychowaniem dzieci, nagle dowiaduje się w bardzo przykrych okolicznościach, czym zajmował się jej mąż. A to, czym się zajmował, skutkuje utratą dachu nad głową i ryzykiem braku środków na utrzymanie - i dylemat, co zrobić? Jak to rozwiązać? Ciekawe.
Zima - to opowieść o dwojgu czterdziestolatków, którzy poznali się dawno temu, stracili się z oczu, ich życie potoczyło się kompletnie odrębnymi torami, a jednak - kiedy się przypadkiem spotykają, dzieje się magia... :) Choć oczywiście nie może być różowo i bez przeszkód, bo Magda jest akurat na zawodowym zakręcie, a Artur nie bardzo umie rozwiązać kwestię dzielącej ich odległości, ale całość ma klimat poprzednio przeze mnie czytanych powieści autorki. Natomiast dalej...
Wios...