Miłość z odzysku

Ciepła, choć nie pozbawiona problemów opowieść o tym, jak przypadek zetknął ze sobą kobietę z przeszłością i mężczyznę po przejściach. Poruszony problem samotnego wychowywania dzieci (Anatol zdecydowanie nie sprostał zadaniu, nie widząc jak dorasta jego córka), wyobcowania z grupy rówieśniczej, hejtu - ale nie w sposób gorzki, a raczej jako problemów do rozwiązania. I rozwiązanych, dzięki wysiłkowi bohaterów, którzy mimo że gubią się chwilami - jednak jakoś dają radę. Bardzo sympatyczna galeria postaci: Anatol i Basia - rodzice Otylii i Kamila - którzy poznając się przypadkiem zmieniają życie zarówno swoje jak i dzieci, Marek i Klara - oboje outsiderzy, po wielu nieudanych związkach deklarujący, że już nie spojrzą na płeć przeciwną, a jednak przekonujący się, że po prostu trzeba trafić na właściwą osobę, grono nauczycieli ze szkoły, w której dyrektoruje Anatol - niezwykle barwna gromadka, no i oczywiście pan z kuratorium. Bez pana Staszka nic by się nie zadziało, ale jak pomyślę, że w kuratorium tak się pracuje.... ;)

Bardzo fajna! Cały czas się śmiałam podczas czytania! Super humor. Opis pokoju nauczycielskiego od wewnątrz- bajka, te bitwy o czajnik i pączki :) mój faworyt- wuefista Sławek :)

☀️"Jeszcze nie wiedział, że przegrał. Jeszcze nie wiedział, że pchnął rzeczywistość na alternatywny tor i za pomocą kilku zdań dokonał rewolucji we wszechświecie"
☀️" Tak byłoby w bajce, ale to jest życie. A życie jak wiadomo, lubi wykręcać numery"

Lubicie czytać bardzo lekkie książki, które umilą czas po ciężkiej lekturze? Ja czasami lubię zmienić klimat i przeczytać coś odprężającego. Czy "Miłość z odzysku" należy do takich książek?

Pewnego dnia pan Staszek, który jest pracownikiem kuratorium, przypadkowo wysyła list, który trafia nie do tej placówki co trzeba. Zaprosił placówkę do maratonu z okazji Święta Niepodległości. Przez źle zaadresowany list, na drodze wypalonego, przeżywającego kryzys wieku średniego Dyrektora staje Barbara. Oboje łączy to samo. Samotnie wychowują dorastających nastolatków. Anatol 12-letnią Otylię, a Barbara 12-letniego Kamila Czy nastolatkowie cieszą się z nawiązania bliższego kontaktu? Czy wrogo do siebie nastawieni nastolatkowie, zaakceptują sympatię rodziców? Czy między Barbarą, a Anatolem zrodzi się miłość?

To była przyjemna, lekka książka, dzięki której mogłam chwilowo oderwać się od codziennych zmartwień. Miejscami była zabawna, szczególnie gdy czytałam dialogi prowadzone przez młodzież. Muszę przyznać, że książka nie wywołała u mnie wielkiego zaskoczenia. Miejscami sprawiała wrażenie, jakby było odrobinę za dużo opisów. Myślę, że w tej lekturze zatracą się rodzice nastolatków, ponieważ można było poznać p...

Historia taka sobie. Jakoś mocno mnie nie wciągnęła. Troszkę było nudno.