Podróżni

Wszyscy w życiu czegoś poszukujemy. Jego sensu, prawdy lub ludzi, z którymi coś nas połączy. W tych poszukiwaniach czasem zapominamy, że są osoby z którymi dzielimy tak wiele. Dzielimy smutki, dzielimy małe i duże radości i dzielimy miłość. I tak przez dni, miesiące, lata i dekady. Zdarza się nam po drodze coś zniszczyć, coś naprawić, ale wciąż trwamy, tu i teraz, czy w sercach, tych którym na nas zależy. Czasem jest piękne, czasem nas przytłacza... ot, życie.

To opisane przez Reginę Porter, dziejące się na przestrzeni lat, jest fascynujące i zapierające dech w piersiach. Jest wyjątkowe, tak, ta książka jest wyjątkowa. To ten rodzaj literatury, który chcesz mieć zawsze przy sobie, blisko serca, by przypominała Ci, żeby żyć, trwać, być obecnym i kochać. To skrawki ludzi i momenty, które nas kształtują i napędzają. To małe chwile w życiu postaci, które bez nadmiernego przesłodzenia i omijania problemów, rzucone w nas, pokazują życie bohaterów takie jakie jest naprawdę. To małe dzieło sztuki literackiej, które z winiet i poszarpanych nici plecie historię życia dwóch wielopokoleniowych rodzin. A w nich wszyscy są połączeni, przez znaczące związki lub cienkie nici, tak niespokojne jak powierzchnia wody w jeziorze. Wszyscy są prawdziwi, wadliwi, prawie jakby byli obecni wśród nas. Nakreśleni z czułością i precyzją przenikają do naszych serc.

Podróżni to ta książka, o której boję się pisać, bo wiem, że cokolwiek bym nie napisała, to będzie za mało, zbyt słabo,...