Trzy sztuki, prezentowane w tej książce, wyróżniają się specyficznym potraktowaniem historyczno-literackiego tworzywa. Debiutanckie Sto rąk, sto sztyletów (1978) rozgrywa się w realiach Powstania Listopadowego, ale opowiada o mechanizmach politycznej prowokacji, właściwych każdej epoce. W Po Hamlecie oglądamy jakby od kulis, oczyma sięgającego po władzę Fortynbrasa, intrygę szekspirowskiej tragedii. Casanova podobnie, łączy historyczną materię – pobyt weneckiego awanturnika w Warszawie – z apokryficzną wizją polskiej rzeczywistości, niekoniecznie XVIII wieku. Wszystkie te sztuki były wystawiane w teatrach Warszawy, Krakowa, Gdańska, Wrocławia, Łodzi, Pragi i Londynu, a także w Teatrze Telewizji (Casanova).