Sade nie zajmuje określonego stanowiska, nie wyraża jednoznacznego poglądu. Jakkolwiek satysfakcjonująca dla nieodpartej woli krytyki, woli demistyfikowania społecznie akceptowanych hipostaz (stanowiących wszak nieodzowny warunek istnienia zbiorowości), czyli filozofii w jej najbardziej klasycznym sensie, oraz dla nienasyconej pasji, czyli woli mistyfikowania, stwarza pozorów, literackich ekwiwalentów dla mrocznych sił, może być tylko - wyrażająca się w całym Sadycznym dziele, w ten zdumiewający sposób łączącym filozofię i literaturę - teatralizacja fantazmatu.