Opinia na temat książki Pieśni żałobne dla umierających dziewcząt

Winifred mieszka ze swoim ojcem na cmentarzu, na którym pochowana jest jej matka.. Jej ojciec był szalenie zakochany w swojej żonie, dlatego teraz jest cichy i skupiony na sobie. Dziewczyna jest samotna, spędza czas na cmentarzu, snuje się alejkami, raz została przez kogoś zauważona i wzięto ją za ducha, teraz sprawa stała się głośna i ludzie pragną polować na duchy... Na ich cmentarzu, zaczynają się tam kręcić obcy ludzie.
Winifred poznaje jednak jednego prawdziwego ducha, który do niej przychodzi... Jednak przez te tłumy jest narażony na zdemaskowanie i czuje się przez to źle, ponadto obwinia o to nastolatkę... Dziewczyna stara się zrobić wszystko by zapobiec wycieczkom, ale też by ona i jej tata zaczęli w końcu ŻYĆ normalnie...

Powiem Wam szczerze, że długo myślałam o tej książce... Jest zdecydowanie piękną historią. Nie łatwą, przekazująca wiele pomiędzy wierszami... Czasami żałoba może przesłonić nam cały świat, i sprawiamy, że życie to wegetacja, a nasi bliscy cierpią... Winifred miała trudne dzieciństwo, została wyśmiewana, uważana za dziwaka... Bo który nastolatek chciałby mieszkać na cmentarzu...
To taka podróż poprzez odkrywanie różnych zakamarków duszy .. Zawiera też bardzo mocne sceny których się tu absolutnie nie spodziewałam i aż zastanawiam się czy są one realnie możliwe 🤭🤭.

Ta książka jest przepięknie wydana, i napisana w bardzo przystępnym stylu, dzięki czemu czytelnik szybko zostaje wciągnięty w wir wydarzeń. 🤍