Piękna krew

Lucius Shepard stworzył jeden z oryginalniejszych światów w literaturze fantasy, w którym olbrzymi smok Griaule, uśpiony przed wiekami zaklęciem, pozostaje gigantycznym, nieruchomym elementem krajobrazu fikcyjnego kraju. Reszta świata prawie nie różni się od naszego. Smok nie jest martwy i na wiele różnych sposobów oddziałuje na swoje otoczenie - poczynając od kształtowania lokalnego środowiska (wydaje się posiadać własną, specyficzną faunę i florę, nierzadko niezbyt przyjazną dla ludzi) czy miejscowej ekonomii (powstały różne zawody powiązane z eksploracją nieumarłego smoka, jak choćby poszukiwacze łusek) a skończywszy na (być może) pośrednim wpływaniu na losy poszczególnych ludzi (ludzkie awatary smoka pojawiające się w snach i pomagające swoim wybrańcom lub zmieniające w inny sposób ich działania wydają się istnieć naprawdę, gdyż wykazują się wiedzą, której bohaterowie nie posiadają). Opowiadania Sheparda ze świata smoka Griaule'a zyskały sporą renomę i zdobyły wiele różnych nagród literackich. W Polsce ukazały się one w zbiorach "Smok Griaule", wydanym przez MAGa, oraz "Krokodylowa skała", wydanym przez Solaris (zawiera on też inne utwory autora). Warto się z nimi zapoznać przed lekturą "Pięknej krwi". Nie tylko dlatego, że niektórzy bohaterowie występujący w powieści pojawiali się już we wcześniejszych utworach (Meric Cattanay był bohaterem opowiadania "Człowiek, który pomalował smoka Griaule'a"), lecz także dlatego, że "Piękna krew" stanowi poniekąd zakończenie historii...