Pan Samochodzik i Złota Rękawica

"W mojej mikroskopijnej kawalerce na Starym Mieście w Warszawie wszystkie ściany, od podłogi aż do sufitu, pokryte były półkami pełnymi książek"

I jak tu nie kochać Pana Samochodzika? :)

Sprawa złotej rękawicy i pięknego wiersza nie należy do moich ulubionych przygód pana Tomasza. Powodów tego stanu rzeczy jest kilka. Najważniejsza zmiana czyli zamiana wehikułu na Krasulę aż tak bardzo mi nie przeszkadzała, historia Krasuli była zbyt sympatyczna, żeby nie polubić tego jachtu. Pomysł na zorganizowanie wyprawy w poszukiwaniu autora "Złotej rękawicy" też nie był zły, ale gdy niedługo po rozpoczęciu załoga rozsypała się, Kika powróciła na łono rodziny, pani Księżyc wylądowała w domu pisarza i zapałała do niego wielkim uczuciem, a pan Samochodzik zajął się ratowaniem z opresji pięknej i rozkapryszonej Diany Denver - trochę mi się przestało podobać. I ten pomysł na włączenie Rogera Moore'a, chyba trochę zbyt szalony jak na mój gust. Wolałam harcerzy, ewentualnie kolegę Bigosa.

Sprawa złotej rękawicy niestety zeszła na dalszy plan, za mało poszukiwania skarbu, za dużo panny D.D. vel DeDeTe - od popularnego wtedy środka ochrony roślin. Widocznie nie tylko mnie działała ona na nerwy, skoro dostała tak uroczy przydomek, od którego owady padały trupem.

Jedno jednak muszę przyznać, powstanie Pana Baniolety ubawiło mnie niezmiernie, to najlepszy żart tej części :)

Dobra, choć mogła by być lepsza. Narracja trochę zawikłana (na przemian opowiada właściwą akcję i jak do niej doszło), akcja jakby więcej zapowiada niż przynosi. Tomasz ma odnaleść autora bardzo pięknego wiersza pisanego w czasie wojny. Po drodze spotyka sławnego zagranicznego aktora, jego partnerkę gwiazdę Dianę Denver, uwalnia ją z rak porywaczy itd. W między czasie jakby przypomniawszy sobie że dawno już tego artystę odnalazł wspomina o tym skrótowo. Znów pojawia się największy wróg Tomasza Waldemar Batura szukający średniowiecznej rękawicy rycerskiej (którą oczywiście chce ukraść) i ... nie uprzedzajmy wypadków. Ciekawiło mnie i nadal ciekawi czemu Batura przynajmniej 2 razy wcześniej posłany przez Tomasza za kraty szybko wychodzi na wolność jakby nigdy nic, bez problemu dostaje z powrotem swoją koncesję na handel antykami (oficjalnie nimi handluje, nieoficjalnie też, jest szabrownikiem, włamywaczem, przemytnikiem i w ogóle). Proste wyjaśnienie że Tomasz musi z kimś walczyć. Bardziej wyrafinowane o czym pisarz nie wspomniał z uwagi na cenzurę a co wydaje się oczywiste - Batura zajmował w peerlowskich służbach specjalnych ważną pozycję (były to czasy afery "Żelazo" w latach 70tych) a Samochodzik był w cywilu tylko starszym rererentem w departamencie muzeów a na służbie zaledwie ochotnikiem rezerwy drogówki ("Księga Strachów" inny tytuł "Dziwne szachownice").

Gdy początkowo wzięłam ją do ręki wydała się bardzo nudna. Oddałam do biblioteki i po sprawie. Ale później, kilka miesięcy po tym zdarzeniu coś zaczęło mnie do niej ciągnąć. I przeczytałam. To kolejna wciągająca i ciekawa opowieść o przygodach pana Tomasza. Nie znajduje się u mnie na pierwszym miejscu, ale jest na pewno w pierwszej dziesiątce. Gorąco polecam i życzę miłego czytania!

Czytanie książek Nienackiego zawsze poprawia mi humor. "Pan Samochodzik i złota rękawica to znakomita książka, pełna przygód i zagadek. Jest właśnie taka, jakie lubię najbardziej. Gorąco polecam. :)

Na początku mi się nie podobała, ale potem akcja zaczęła się rozkręcać

Jak zwykle wielka przyjemność. : )

fajna