Pan Samochodzik i Winnetou

"[...]- Bo ja, proszę pana, jestem z milicji. Nazywam się Frączak, kapitan.
I machnął mi przed nosem legitymacją Milicji Obywatelskiej.
Pokazałem mu legitymację służbową Ministerstwa Kultury i Sztuki.
Popatrzył na mnie z uśmiechem:
- Pan reprezentuje kulturę czy sztukę? - zapytał.
- I jedno, i drugie.
- A radiowęzeł, czy to wchodzi w zakres kultury, czy sztuki?
- To zależy, co się przez niego nadaje - odparłem.
- A jeśli nic się nie nadaje, bo ktoś ukradł dwie lampy?
- No, to wtedy taki radiowęzeł wchodzi w zasięg działania milicji".

Nie zaprzeczam, że Nienacki cele miał szczytne - ochronę przyrody zawsze warto propagować. Niestety, spragnionej poszukiwania skarbów i historycznych wycieczek skwaw, ten indiański styl i brak tajemniczych schowków/planów/błyskotek trochę przeszkadzał. Wychowałam się w otoczeniu lasów, w domku oddalonym od innych siedzib ludzkich na rozsądną odległość i od dziecka fascynowała mnie przyroda, którą z zapałem poznawałam wyruszając co chwilę na jakieś wycieczki. Miałam to szczęście, że dla mnie takie rzeczy jak sterty śmieci i smugi oliwy na wodzie były czymś tak często spotykanym jak różowe, puchate jednorożce ;)

Przeczytałam książkę w dzieciństwie tylko raz, dopiero teraz do niej powróciłam, więc magia w tym przypadku nie działa i dlatego ocena jest niższa. Poza tym Nienacki trochę przesadził z urokiem milady, działała mi na nerwy, a mimo, że nie jestem feministką z wąsem, to nie zgadzam się z j...

Bardziej ekologiczne od "Pana Samochodzika i Kapitana Nemo". Tomasz przybywa nad jezioro w sprawie ruin zamku którym grozi dewastacja ale jest tylko o nich mowa, z własnej inicjatywy przerzuca się z obrony zabytków na ochronę przyrody ojczystej. Milczący Wilk "zdejmiemy skalp każdemu, kto zechce hałasować" Krwawa Mary "Panowie, czy już jestem lady? Ach, nie pójdę z wami podchodzić wstrętne blade twarze, bo nie jest to zajęcie dla skwaw. Ale może któryś z panów posiada sole trzeźwiące na wypadek, gdyby tu zaczął latać nietoperz albo zaskrobała mysz leśna?" Intryganci dyrektor Purtak i inspektor Nosek mają powiązania z gangiem kłusowników, a do tego zatruwają jezioro. Kwestie Purtaka ("dla klasy robotniczej naszego wielkiego zakładu zbudować klub") przypominają gadki ciecia Anioła z serialu "Alternatywy 4", zdjęcie Purtaka ze stanowiska obawiać się należy wyglądało podobnie (być może "zdjęto" go tak że awansował), ale mam nadzieję że się mylę.

To wspaniała książka, pełna przygód i tajemnic. Czytelnik nawet nie zdawał sobie sprawy kiedy ją przeczytał, choć wydawało mu się, że dopiero co po nią sięgnął i otwierał pierwszą stronę. Polecam szczególnie osobom zakochanym w polskich mazurach i oczywiście fanom Pana Samochodzika. ;)

Bardzo lubiłam cały cykl o panu Samochodziku, dla młodzieży - świetny

fajna