" a w końcu tzreba sobie wyjść naprzeciw,
stanąć przed własnym i krokiem, i ręką,
i własną głowę samemu osądzić.
a w końcu trzeba zamieszkać ze sobą
w miejscu pustynnym jak na przykład szafa
i rzec: odzienie kształt pusty, choć ludzki.
a w końcu trzeba durnia, który krawat
i szelki twoje przed lustrem przymierza,
zakpić lub lepiej go nie zauważyć..."
stanąć przed własnym i krokiem, i ręką,
i własną głowę samemu osądzić.
a w końcu trzeba zamieszkać ze sobą
w miejscu pustynnym jak na przykład szafa
i rzec: odzienie kształt pusty, choć ludzki.
a w końcu trzeba durnia, który krawat
i szelki twoje przed lustrem przymierza,
zakpić lub lepiej go nie zauważyć..."