Ota Pavel. Pod powierzchnią

Jeżeli ktoś czytał Oty Pavla „Śmierć pięknych saren” i się nią zachwycił, to lektura tej książki będzie wspaniałą przygodą. Możemy lepiej poznać autora „Śmierć pięknych saren” i wniknąć w jego świat. Przez losy jego rodziny opisane są losy Żydów zamieszkujących Czechy przed wojną i w jej trakcie, tak różne od losów Żydów w Polsce. Obserwujemy zmiany w postrzeganiu swoich korzeni przez Pavla, jak przez jego ojca. Ciekawa jest historia ich nazwiska. Dzięki historii Pavla i jego rodziny możemy zaznajomić się też historię komunizmu w Czechach. Widzimy historię jednostki wciągniętej w młyny historii. Jednak najważniejszy jest sam Oty Pavel, jego determinacja w zostaniu dziennikarzem sportowym, a później pisarzem i jego heroiczna walka z chorobą psychiczną i jej konsekwencjami. Poznajemy go też z listów do rodziny i przyjaciół. Kaczorowski napisał wciągającą biografię od której trudno się oderwać.

Jednak namawiam, żeby najpierw przeczytać „ Śmierć pięknych saren.” i „Jak spotkałem się z rybami.” , są to wspaniałe, ciepłe i mądre opowiadania. A później, żeby lepiej poznać pisarza sięgnij po tą książkę.

Dostał pomieszania zmysłów na zimowej olimpiadzie w Innsbrucku. „Mózg mi się zaćmił, jak gdyby spłynęła mgła z Alp”.

Ale napisze „Śmierć pięknych saren”, „najbardziej antydepresyjną książkę świata”.

A później Aleksander Kaczorowski pozbiera wszelkie rozsypane puzzle i ułoży z nich literacki obrazek. Jest co na nim oglądać, bo biografia Pavla to nie tylko opisy szczęśliwych dziecięcych lat, umizgów i szkolnych bolączek. Pierwszych fascynacji i złowionych węgorzy. Sporo czasu dostają rodzice i rodzeństwo pisarza i tu właśnie kryje się w „Pod powierzchnią” największe zaskoczenie. Znany sprzedawca odkurzaczy marki Elektrolux wyrasta bowiem na postać godną powieści co najmniej sensacyjnej (a niekiedy nawet kradnie show synowi). Wątki szpiegowskie mieszają się tu ze sportowymi, narodowościowe z narodowymi, a wędkarstwo z namiętnością. Nie chcę zdradzać zbyt wiele – będzie intrygująco i inspirująco, zwłaszcza że życie pisarza ściśle wiązały w supeł wielkie przełomy polityczno – społeczne (od demokracji przez nacjonalizm, aż po komunizm). Można śmiało z książką Aleksandra Kaczorowskiego wędrować ścieżkami Pavla od Buštěhradu po Pragę (daleko nie jest), a nawet wstąpić do domu przewoźnika Proška w Luhu pod Branovem…

Oddaję głos bohaterowi: „Dobra książka składa się w dziewięćdziesięciu procentach z morderczej, mrówczej pracy i tylko w dziesięciu procentach z intuicji, talentu i weny”.