Opowieści z Białej Doliny

Ciepła, wciągająca i niesamowicie piękna książeczka, którą tutaj widzicie, to idealny pomysł na rodzinne czytanie! Wszystko zaczyna się w Białej Dolinie, w której ktoś chce ukraść las! Kawałek po kawałku, znikają szumiące drzewa, a dwie rezolutne dziewczynki Mia i Anaszka chcą rozwikłać tę tajemnicę!

W książce od razu zwróciłam uwagę na język, który w niej mamy. Jest napisana malowniczo i z pomysłem! Opowieści, które tutaj znajdziemy wciągają, bawią i zawierają w sobie wiele ważnych i życiowych problemów. Kolejna zaleta, to jej bohaterowie! Już po ich imionach na naszych twarzach pojawia się uśmiech. Mamy tutaj bowiem Babcie Bęben, Leśniczego Gałązkę, czy też Liska Pietruszka. I zdecydowanie nie jest to książka tylko dla najmłodszych! Spokojnie mogą sięgnąć po nią dorośli i każdy z nas znajdzie w niej coś dla siebie. Jest w niej wiele wartości, pięknie ujęta przyjaźń i kilka słów o rodzinie, którą możemy stworzyć sobie sami! Mam nadzieję, że ta książka znajdzie się w wielu biblioteczka i również będziecie do niej wracali regularnie. Zdecydowanie warto!

Podobno lasu nie da się tak łatwo ukraść. A jednak jakiś czort chce to zrobić. Po co? Dlaczego? Jak? Mieszkańcy Białej Doliny już się wszystkiego dowiedzą i wymierzą sprawiedliwość po swojemu. A przynajmniej taką mają nadzieję. Nie wierzycie? To zapraszam do Białej Doliny, gdzie Leśniczy Gałązka udowodni wam, że potrafi zadbać o swój las.

Przyznaję się, nie wiedziałam czego mam się spodziewać po tej książce. Nie miałam do czynienia nigdy z prozą autora, ale od kiedy ją pierwszy raz zobaczyłam, ciągnęło mnie do niej okrutnie. No bo sami przyznacie, wydanie jest obłędne. ❤ (tak, jestem typową okładkową sroką) Ale gdy tylko Mia i Anaszka porwały mnie ze sobą na swoją śledczą wyprawę, wiedziałam, że ta wizyta w Białej Dolinie będzie czymś niezwykłym. Że będzie jak kubek gorącego kakao po ciężkim dniu, jak głęboki oddech po długim biegu. Bo te siedem pozornie odrębnych historii ukazuje, co tak naprawdę jest ważne. Jak istotny jest szacunek do natury i przyjaźnie, które nas łączą. Że rodzinę można sobie wybrać. Jestem zauroczona lekkością każdej historii, tą dozą humoru z jaką przekazuje każdą swoją mądrość, niepozornością, z którą odkrywa prawdy, o których dorosły człowiek postanowił zapomnieć. I tak, te opowieści są ciut chaotyczne, czasem może brzmią zbyt naiwnie, ale dla mnie właśnie w tym tkwi ich największy urok. Bo nie silą się na moralizatorskie tony, ale bije z nich dzika satysfakcja pełna zabawy, przygód i nadziei. Bo tak zwyczajnie, nie sposób się nie śmiać...

LAS - Szum drzew, chrzęst gałązek pod stopami i ćwierkanie ptaków. I zapach - zapach świeżego mchu, rosy, liści i kwiatów. Zapach drzew iglastych i liściastych. A zimą skrzypienie śniegu pod stopami, chrupnięcia pękającego lodu w kałużach i cisza. Cudowna cisza i spokój które otulają wędrowca..
Taka właśnie jest Biała Dolina, której sercem jest piękny las.
__
Czytając "Opowieści z Białej doliny" dzięki świetnie skonstruowanym opisom poczujecie się jakbyście właśnie stąpali po mchu, wdychali zapach drzew i słyszeli dźwięki lasu, które brzmią tak: szszszszszszszsz. Albo poczujecie mróz i prawie uslyszycie jak lód chrzęści Wam pod stopami..
__
W Białej Dolinie nastąpiła rzecz okropna i niesłychana! Ktoś ukradł część lasu! Czy Mia, Anaszka, Leśniczy Gałązka i nadleśniczy Bęben dadzą radę uratować las?
__
Mamy tu kilka opowiadań które choć ogólnie odrębne od siebie to są połączone głównym wątkiem fabularnym. Każde bardzo klimatyczne, mądre i niosące przesłanie, a przy tym wesołe, ciekawe i po prostu urocze.
__
Początkowo wydawać by się mogło, że to Mia i Anaszka są głównymi bohaterkami, ale nic bardziej mylnego - głównych bohaterów mamy kilkoro, widać to w zależności od tego które opowiadanie czytamy! Oprócz dziewczynek będą to jeszcze leśniczy Gałązka i nadleśniczy Bęben. Nie możemy też pominąć kilku bardzo charakterystycznych postaci drugoplanowych - dzika Jarka (straszny tchórz), Liska Pietruszka (uwielbia jeść pietruszkę) przesympatyczn...