Lato w Białej Dolinie

,, Dopiero co próbowano sprzedać Białą Dolinę jakimś Obcym i ledwośmy się uratowali, ja? No to teraz oddamy ją za darmo jakimś innym Obcym! Sami sobie to zrobimy! Wspomnicie moje słowa! Nawet dwa łosie albinosy nam nie pomogą! Żaden zagrożony gatunek nam nie pomoże, bo to my jesteśmy zagrożeni. "

,, Nawet jeśli nie zrozumiemy ich mowy, to się jej nauczymy. "

Ja czytałam już kiedyś książkę autora ,,Podziemne miasto" to był tom pierwszy. Następnych nie kupiłam, bo jakoś tak później nie miałam pieniędzy, ale to już wtedy tamta książka bardzo mi się spodobała. I powód był ten sam, co teraz. Wiecie, jak nie znoszę polityki, nie oglądam, tylko słucham jak mąż w drugim pokoju patrzy. Wspominam o tym, bo autor w sposób bardzo sprytny przemyca nam ją w każdej książce. Jednak nie pisze tego, co kto w telewizji powie, tylko zmienia to w opowieści miłe dla oka, tym samym dla spostrzegawczych, przemyca prawdę tego, co dzieje się na świecie. Po cytatach, które wybrałam chciałam byście sami się domyślali o kogo może chodzić. Bowiem Białą Dolinę mają nawiedzić Obcy. Nikt ich nie zna, tylko gdybają na ich temat. Jest tu jednak postać sklepikarza, który mówi prawdę, której my początkowo nie chcieliśmy dostrzec. Podkreśla, że jak przyjadą, to pewnie wykupią cały jego dżem domowej roboty. Rodzina, której to tłumaczy nie widzi w tym nic złego. Nawet twierdzą, że powinien się z tego cieszyć, bo wzrośnie mu sprzedaż. On jednak zauważa, że jeśli wykupią to co ich, swojskie, to...

Jeżeli myślicie, że w naszej Białej dolinie już nic więcej nie może się zdarzyć to jesteście w błędzie. Długo czekałam na drugi tom, bo od poprzedniego utożsamiasz się z mieszkańcami tego uroczego miasteczka. Tęskniłam za Miją i Anaszką, i to w jaki sposób odkrywają zagadki świata dorosłych. Obydwie części można czytać oddzielnie, więc z całego serca zachęcam do szybkiego nadrobienia. Jeżeli nie wiesz, co podarować dzieciom, młodzieży a nawet dorosłym to tutaj macie coś wartościowego. Macie jeszcze czas do kupowania i otrzymania przed świętami. Czy takie książki mogą czegoś nauczyć? Czy mogą pokazać nam świat, w którym każdy otrzyma pomoc i wsparcie? Na to pytanie odpowiedź znajdziecie właśnie w tej, jak i poprzedniej części. Opisów książki jest mnóstwo, więc dla tych, którzy lubią poznać co ich czeka zachęcam do przeczytania. Ile razy jest tak, że nie znając kogoś, czegoś łatwo przyklejamy łatkę, która w niczym nie odzwierciedla tego, kim jesteśmy, skąd pochodzimy. Sama nieraz, nie dwa zbyt pochopnie oceniłam innych, lecz z czasem, poznając prawdę było mi bardzo głupio. W książce jest rozdział, z którego dowiecie się, że do Białej doliny mają przybyć tajemniczy obcy. Nasze małe bohaterki mają niezłą zagadkę do rozgryzienia i udowodnią, że obcy nie znaczy inny. Chodzą nawet teorie, że ci tajemniczy goście mogą mieć zieloną skórę albo co gorsza, wyłupiaste oczy, ale jaka jest prawda to już sami przekonacie się o tym. Tak na marginesie to był mój ulubiony rozdział, bo wiel...

W drugim tomie "Opowieści z Białej Doliny," Przemek Corso i Marcelina Misztal ponownie zabierają czytelników w magiczną podróż, gdzie codzienne przygody nabierają wyjątkowego znaczenia. "Lato w Białej Dolinie" to nie tylko kontynuacja serii, ale także samodzielna opowieść, która zachwyca zarówno najmłodszych, jak i dorosłych.


Bohaterki, Mia i Anaszka, stają się symbolem przyjaźni i ciekawości świata. Ich pomysłowość i radość życia sprawiają, że każda strona książki ożywa. Wątek migracyjny, choć subtelny, dodaje opowieści głębi i aktualności. Przybysze do Białej Doliny stają się pretekstem do rozmów na temat różnorodności i akceptacji.

Piękne ilustracje, wkomponowane w narrację, wzbogacają czytelnicze doświadczenie, nadając książce niepowtarzalny charakter. "Lato w Białej Dolinie" to nie tylko opowieść, to także zaproszenie do magicznego świata, gdzie każda strona kryje tajemnice do odkrycia. Książka ta stanowi doskonałe połączenie edukacji i rozrywki, pozostawiając czytelnika z uśmiechem na twarzy.