Opowieść dla przyjaciela

Halina Poświatowska
9.0 /10
Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 36 ocen kanapowiczów
Opowieść dla przyjaciela
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
9.0 /10
Ocena 9.0 na 10 możliwych
Na podstawie 36 ocen kanapowiczów

Opis

Jedna z najpopularniejszych polskich poetek i jej wyznanie

Od Opowieści dla przyjaciela powinni zacząć lekturę ci, którzy Poświatowskiej dotąd nie czytali albo nie zdążyli polubić jej poezji.

Opowieść została napisana w formie wyznania do konkretnej osoby, ale jest właściwie listem do czytelników, w którym Poświatowska opowiada o kolejach swojego losu. Choroba, cierpienie, pobyty w sanatoriach, nadzieja i miłość…

To delikatna i intymna spowiedź, utwór autobiograficzny, absolutnie wyjątkowy w dorobku poetki.

Data wydania: 2020-09-15
ISBN: 978-83-08-05485-7, 9788308054857
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Kategoria: Publicystyka i Esej
Stron: 268
dodana przez: chudini0505
Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Halina Poświatowska Halina Poświatowska
Urodzona 9 maja 1935 roku w Polsce (Częstochowa)
Poetka urodziła się w Częstochowie jako Helena Myga. Uczyła się w gimnazjum "Nauka i Praca", a po jego zamknięciu w żeńskim I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego. Z powodu ciężkiej wady serca większość swojego życia spędziła w szpitala...

Pozostałe książki:

Opowieść dla przyjaciela Wiersze wybrane Wszystkie wiersze Jestem Julią Poezja naszego wieku Elementarz Haliny Poświatowskiej dla szczęśliwych i nieszczęśliwych kochanków Właśnie kocham... Indeed I Love... Po schodach wierszy. Antologia O miłości. Listy pisarzy polskich od Adama Mickiewicza do Marka Hłaski Poezja polska od średniowiecza do współczesności. Antologia Dzieła. Tom 1. Poezja Dzieła. Tom 3. Proza. Opowiadania dla przyjaciela. Opowiadania. Dramaty Kaskaderzy literatury. O twórczości i legendzie Andrzeja Bursy, Marka Hłaski, Haliny Poświatowskiej, Edwarda Stachury, Ryszarda Milczewskiego-Bruna, Rafała Wojaczka Legendarni i tragiczni. Eseje o polskich poetach przeklętych. Tom 1 Listy Rozcinam pomarańczę bólu Jestem Na krawędzi mijania Wiersze wybrane
Wszystkie książki Halina Poświatowska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Miłość stała się moim sprzymierzeńcem

4.08.2020

Wróciłam do tego tytułu - nieprzypadkowo. Chciałam odnaleźć emocje i przeżycia, które towarzyszyły mi w okresie studenckim, przy czytaniu i odkrywaniu poezji Haliny Poświatowskiej. Tamten zachwyt i podziw, a wręcz zdumienie- ile pomimo tak poważnej choroby, można stworzyć, odnalazłam , i w czasie obecnym. Książka powstała przy udziale matki poetki... Recenzja książki Opowieść dla przyjaciela

"A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę...

8.05.2020

" Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból,... Recenzja książki Opowieść dla przyjaciela

@mariantonina@mariantonina × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@zosogirl
@zosogirl
2011-01-21
Przeczytane

Książka wzbudziła we mnie ogrom emocji. Sądząc po smutnym życiorysie Poświatowskiej spodziewałam się prozy przesączonej bólem, cierpieniem, obecnością śmierci, świadomością kruchości życia autorki. Tej książce towarzyszą te emocje, ale tylko przez pewną część. Tak naprawdę odniosłam wrażenie, że pozycja ma dwie części. Pierwsza, początkowa opisuje przebieg choroby, szpitalne życie, ludzi bliskich Poświatowskiej, którzy tak często odchodzili, natomiast druga- amerykańska jest pełna radości, uciechy mimo wciąż obecnej tęsknoty za ojczyzną. Piękna, będę wracała z pewnością

| link |
@Mahi
@Mahi
2009-09-12
10 /10
Przeczytane

"Drzewa umierają inaczej niż ludzie. Drzewa wyglądają tak, jak gdyby cieszyły się własną śmiercią. Wprawdzie potem będzie wiosna i one odkwitną znowu, ale ty wiesz, że nigdy nie można mieć pewności. No i skąd o tym mogą wiedzieć drzewa? Dla nich pa pewno każna jesień jest ostatnia." [fragment, jeden zresztą z moich licznych ulubionych fragmentów]

| link |
@ant_07
@ant_07
2011-03-11
10 /10
Przeczytane

"zazwyczaj sądzimy, że przyszłość powinna być piękniejsza i lepsza". Piękna książka.

| link |
@Kordyn
@Kordyn
2011-02-15
8 /10
Przeczytane

Piękny dziennik, piękne opisy i te emocje.

| link |
IW
@iwik
2010-01-10
Przeczytane

Przepraszam za powtórzenia :)

| link |
@MissMorte
@MissMorte
2010-06-10
10 /10
Przeczytane

Kocham tę książkę.

| link |
@Marzenn
2024-07-07
10 /10
Przeczytane
@Leman
2024-04-10
10 /10
Przeczytane Literatura piękna, obyczajowa, romans
@Kurtho
2023-04-21
9 /10
Przeczytane
@herbatazimbirem
2021-12-27
10 /10
Przeczytane 2021 z mojej półki wenogenne
@spirit
2021-12-03
8 /10
Przeczytane
@przeczytawszy
@przeczytawszy
2021-08-09
10 /10
Przeczytane
@BarbaraMaster
@BarbaraMaster
2020-10-24
7 /10
Przeczytane Biblioteczka pedagoga
@Strusiowata
2020-08-04
9 /10
Przeczytane
@Tamaryszek
@Tamaryszek
2020-06-28
8 /10
Przeczytane Eviva l'arte! Zdobycze z antykwariatów Domowa biblioteczka Biografie/autobiografie/wspomnienia/listy
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Cisza przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń. Cisza przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.
Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.
Pamiętasz przecież, przyjacielu, te wszystkie dni, nadzieję tak wielką, że aż bolała, i zwątpienie, które korzystało z najmniejszego wyczerpania, żeby przyjść i zabić nadzieję.
A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...
Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl