Opowieść dla przyjaciela recenzja

Wróciłam do tego tytułu - nieprzypadkowo. Chciałam odnaleźć emocje i przeżycia, które towarzyszyły mi w okresie studenckim, przy czytaniu i odkrywaniu poezji Haliny Poświatowskiej. Tamten zachwyt i podziw, a wręcz zdumienie- ile pomimo tak poważnej choroby, można stworzyć, odnalazłam , i w czasie obecnym.
Książka powstała przy udziale matki poetki. Dzięki tym wspomnieniom możemy się dowiedzieć jak wyglądała codzienności Poświatowskiej, a przede wszystkim skąd brała siłę na pokonywanie samej siebie i na życie z choroba dzień po dniu.
Podczas lektury poczułam zawstydzenie, patrząc na odwagę poetki, na jej zaciętość w zdobywaniu wiedzy za oceanem, wbrew wszystkim. Tak pisze o tym Poświatowska:
" Miłość wyposażyła mnie w odwagę i cierpliwość. Wiedziałam, że muszę wyzdrowieć i wiedziałam, że gdziekolwiek będę, dosięgną mnie czworokątne kartki papieru i że czytając je będę płakać i śmiać się na przemian".
"Przyjrzyj się mojej nadziei- jest taka mocna. Nie potrafi jej zniechęcić żadna trudność, nie słucha głosów rozsądku, najbardziej przekonywujące argumenty nie są w stanie zachwiać jej pewności".

Wielka szkoda, że tak szybko odeszła. Jej poezja, dla mnie jest genialna. Pokazuje tak wiele twarzy uczuć , rozlicza się w każdym calu z miłością.

Warto sięgnąć po ten tytuł. To niewielka książka, ale ładunek w niej zawarty ma ogromną moc. Zmusza do przemyśleń, do wartościowania swoich przeżyć. Do dystansu wobec życia. I tak wiele mówi o śmierci:
"Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała".

Jakże pomyliła się poetka. My ludzie, nie pogrzebaliśmy pamięci ani o Niej, ani o Jej poezji. Od lat wygrywa w rankingach . Od lat jest recytowana i uwielbiana, szczególnie przez młodych.
Kochamy ją, w wersach, w fotografiach, w muzeum Jej imienia , które warto w wakacyjnym czasie, odwiedzić w Częstochowie.