Ogień krzyżowy

Uprzedzam od razu, że jest to opinia nieobiektywna i napisana na podstawie fragmentów książki. W całości nie dałem rady jej przeczytać, co po części było efektem wcześniejszej lektury polskiej antologii "Science Fiction", prezentującej naprawdę ambitną literaturę SF. Kontrast był tak wielki, że od "Ognia krzyżowego" mnie odrzuciło i zmęczyłem jedynie około 1/3 przeskakując po rozdziałach.

Książka opiera się na schematycznej i mało oryginalnej fabule pierwszego (i od razu drugiego) kontaktu. Gdyby to były lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku, być może uznałbym ją za przyzwoita rozrywkę (i tak być może powinienem ją oceniać, ale nie potrafię się zmusić). Obecnie jest to jedna z setek nudnych i wtórnych książek o ludziach (w tym przypadku weseli miliarderzy), którzy rozpoczynają eksplorację kosmosu (tak się już nudzili na Ziemi, że zebrali swoją kasę, zbudowali statek i wystrzelili się w przestrzeń), by odkrywać i kolonizować nowe światy. Niestety trafiają (biedactwa) na cudzą kolonię eksperymentalną i międzygwiezdny konflikt, w którym wzięli udział w roli mocno używanej miny-pułapki wielokrotnego wybuchu. Wszystkie problemy technologiczne, komunikacyjne i biologiczno-epidemiologiczne autorka zręcznie zwaliła na obcych, dzięki czemu nie musiała się borykać z ich opisywaniem i ze sposobami poradzenia sobie. Jak się porozumieć? Obcy mają translator tłumaczący od ręki angielski na badylski, pomimo skrajnie odmiennej fizjologii i biologii. Pierdut i działa.
Ted Chia...

Nancy Kress, to już legenda wśród pisarzy, którzy specjalizują się w szeroko pojętej fantastyce. Zdobyła wszystkie możliwe-prestiżowe nagrody, za swoje dzieła z Nebulą i Hugo na czele. W swoim czasie pisała również fantasy, jednak od dłuższego okresu pisze wyłącznie science fiction.

"Ogień krzyżowy", to jedna z jej powieści. Ludzie kolonizują planetę, która wydaje się być stworzona do tego aby na niej zamieszkać. Po początkowej euforii, okazuje się, że glob nie jest taki pusty. Okazuje się że na kontynencie mieszka pewna grupa humanoidów. Co więcej, jest pewne, że nie są to rodowici mieszkańcy tego świata. Ludzie stają przed zagadką, która zmieni wiele. Zachęcam do lektury.

Kress, podobnie jak LeGuin jest mistrzynią w kreowaniu obcych światów. Przede wszystkim jednak doskonale oddaje dylematy, przed jakimi stają ludzie, na obcej sobie ziemi. Ich utarczki i próby dostosowania się do zupełnie nowej rzeczywistości. Z pewnością jej pisarstwo zasługuje na wyróżnienie, dlatego zachęcam do przeczytania tej powieści. W przygotowaniu kolejny tom.