Autor analizuje zarówno nowe sytuacje odbioru, w jakich znalazł się film w epoce zwanej ponowoczesną, jak i efekty spotkania współczesnych technologii komunikowania ze starym aparatem kina. O atrakcyjności książki decyduje nie tylko nowość podejmowanej problematyki, ale także próba rozpoznania antropologicznych i filozoficznych podstaw medialnych interfejsów.