Kontynuacja książki "Drewniany różaniec", opowiadającej o losach dziewcząt będących wychowankami przyklasztornego sierocińca.
To autobiograficzna powieść autorki. Zakopane, lata trzydzieste ubiegłego wieku. Pochodząca z ubogiej rodziny Natalia trafia do sierocińca, który prowadzą siostry felicjanki na czele z siostrą Modestą. Spędza tam dwa lata, które są piekłem na ziemi - ciągły głód, brud, wszy, praca ponad siły oraz wszechobecna modlitwa. Zakonnice "dbają" o posłuszeństwo swoich podopiecznych. Jedna z kar, które stosują to uderzenia po plecach drewnianym różańcem. Dziewczęta stają się nieposłuszne i jedyne czego się uczą to jak przetrwać.
To autobiograficzna powieść autorki. Zakopane, lata trzydzieste ubiegłego wieku. Pochodząca z ubogiej rodziny Natalia trafia do sierocińca, który prowadzą siostry felicjanki na czele z siostrą Modestą. Spędza tam dwa lata, które są piekłem na ziemi - ciągły głód, brud, wszy, praca ponad siły oraz wszechobecna modlitwa. Zakonnice "dbają" o posłuszeństwo swoich podopiecznych. Jedna z kar, które stosują to uderzenia po plecach drewnianym różańcem. Dziewczęta stają się nieposłuszne i jedyne czego się uczą to jak przetrwać.