Nimona

Rozczarowująca pozycja. Wielu zachwyconych, a po przeczytaniu mam twarz o imieniu ,,I co, to wszystko?''. Swego czasu głośna produkcja, która namieszała w internecie. Po pierwsze - czuć epizodyczność narracji, która wynika z tego, że tytuł był ,,wydawany'' w odcinkach. Po drugie - bawi się kliszami fantasy, samemu wpadając w pułapki wyświetlanych obrazów w kulturze. Kując w zasłyszanych anegdotach. Aj, nie ma to jak wyśmiewać schematy, a potem samemu w schematach się obracać. Po trzecie - postacie są puste oraz nie najlepiej wykreowane (nie rozwijają się). Rozwydrzone nastolatki, rycerze z kodeksem moralnym, odwieczne bitwy między Yin & Yang, bohaterowie z przypadku, podteksty o gejowatym koleżeństwie. Jakieś takie suche, cmokające trawą oraz nonsensem przygody, która do niczego konkretnego nie zmierza. Miało być zerwanie z kliszami, a zakończenie przewidywalne od połowy. Niby sympatyczne, nie groźne i lekkie, ale nie bawiłem się lepiej niż na własnych urodzinach z drinkiem na stole. W tym problem, myślałem, że będę rechotał, wskazywał palcem na śmieszne teksty, ale ostatecznie jakoś przeszło bez echa w ustach. Przeleciałem, jak po programach w sobotnie popołudnie. Nie wiem, jak to oceniać i komu polecać. Nie ma emocjonalnej bomby, jak w kochanym ,,Sweetland'' dziejącym się na Nowej Funlandii w Kanadzie. Nie ma przewrotnych zabaw słownych, jak w przekomicznym ,,Ferdynandzie wspaniałym''. Nie drga, jak drgają powieści Murakamiego. Nie ma w tej przygodzie soli, jak u Hugon...

"Nimona" to pierwsza powieść graficzna wydana przez We need YA 🦄

Mamy tu przedstawioną historię tytułowej Nimony, młodej i porywczej zmiennokształtnej, która marzy o zostaniu łotrzycą. Specyficzne poczucie humoru (zasługa świetnego tłumaczenia) to cecha, którą wielokrotnie przedstawia przed nowo spotykanymi osobami. Jest nim między innymi Lord Ballister Czarneserce. Pewien jegomość sprawił, że utracił on coś ważnego, a teraz pragnie zemsty. Natomiast Nimona zaczyna mu w tym nikczemnym planie pomagać.

Miło się zaskoczyłam tą historią! Czyta i ogląda się ją bardzo szybko, a przez kolejne strony wręcz się płynie 🦈 Nimona to bohaterka, którą od początku można polubić, a nawet dostrzec w niej o wiele więcej. Jej zmiennokształtna natura pokazała tutaj ogrom mocy i przy niektórych scenach, nawet aż za dużo... Ale o to chodzi! Trzeba zrobić dobre wejście 💥 Poza nią, bardzo podobała mi się postać Lorda Ballistera, którego przeszłość nie daje o sobie zapomnieć. Relacja tej dwójki to istna mieszanka wybuchowa, która z każdą stroną jest coraz lepsza.

N.D. Stevenson stworzył tak wspaniały i angażujący komiks, że ja nie mam pytań! Przyjemna kreska, błyskotliwe dialogi i postacie, które wielokrotnie wywoływały zarówno uśmiech, jak i wzruszenie na mojej twarzy. Widziałam, że szykuje się ekranizacja, także NIE MOGĘ SIĘ JUŻ DOCZEKAĆ 🤍

"- Nimono, nie można zabijać ludzi jak popadnie. Są pewne ZASADY.
- Jakie niby zasady? Co cię obchodzą jakieś zasady?
- Czy nie po to zostaje się łotrem, żeby nic sobie nie robić z zasad?"
▪︎▪︎
"Nimona" to historia zupełnie inna niż można byłoby zakładać po samym opisie. Niby zabawna i rozrywkowa, ale jednocześnie czuła i wzruszająca.
Ciekawa i barwna fabuła, kryje w sobie opowieść o pragnieniu akceptacji, o rodzinie połączonej nie przez więzy krwi, lecz tej stworzonej z potrzeby serca.
Nie jestem żadnym znawcą w tym gatunku, gdyż "Nimona" to dopiero mój drugi komiks przeczytany w życiu, ale zwróciłam również uwagę na piękną kreskę, która idealnie odzwierciedla zarówno dynamikę akcji jak i emocje bohaterów.
Jeżeli chodzi o mnie, jestem oczarowana.