Opinia na temat książki Niewidzialne życie Addie LaRue

Życie bez zobowiązań, obowiązków, z pełną swobodą... Czy jest ono warte Twojego życzenia?

Gdy nastoletnia Addie pragnie wolności, a jej największym strachem jest wyjście za mąż za mężczyznę, którego nie kocha, decyduje się na zawarcie paktu z tym, do którego nie należy modlić się o zmroku. W rezultacie może decydować sama o swoim losie, ale pozbawia się możliwości bycia zapamiętana przez kogokolwiek. Targana samotnością tuła się po świecie, ciągle zachowując młodość i marzenia, ale ścigając czyjąś pamięć, której nigdy nie odzyska. Jedynym jej towarzyszem jest Luc, ten, który dał i odebrał jej wszystko.

Książka napisana jest fenomenalnie. Wciąga, wręcz pochłania od pierwszej strony. Akcja zbudowana jest niezwykle ciekawie i intrygująco, włącznie z jej postaciami. Bohaterów tej historii nie da się nie lubić, nawet głównego antagonisty Luca (fragmenty z nim niekiedy czytałam dwa razy). Dodatkowo skoki w czasie umożliwiające jeszcze dokładniejsze przyjrzenie się historii Addie są trafione w punkt i idealnie zazebiają się z główną fabułą.

Jedyną jej wadą może być ilość stron. Skróciłabym tę książkę o kilka rozdziałów, aby zbędnie nie przedłużać akcji, ale też każdy dodatkowy rozdział sprawiał mi nieopisaną radość. Możliwość poznawania Addie i Luca było dla mnie ogromną przyjemnością i ani na moment nie czułam żadnego znużenia tą historią.

Addie była niesamowicie pozytywną bohaterką, która ani na moment nie straciła ochoty do życia. Choć z bliska przeżyła przeróżne wojny, choroby i rewolucje, to ciągle zachowała swoje marzenia i ciągle było jej ich mało. Czerpała z życia całymi garściami, pomimo przeciwności losu i uważam, że jej radość ze swojego losu jest najlepszą puentą tej książki.