Nieskończoność w papirusie

Lubicie nieraz sięgnąć po coś zupełnie innego niż zazwyczaj? Ja uwielbiam. Tym sposobem przerobiłam już tak różne książki, że znajomym ciężko w to uwierzyć. Jednak przywykli, że o czymkolwiek byśmy nie rozmawiali ja mogę wyskoczyć ze zdaniem „Czytałam kiedyś książkę o tym i….”.
Właśnie takim nieoczywistym wyborem stała się dla mnie Nieskończoność w papirusie. Książka dla czytelnika o czytelnikach, książkach i historii, której były milczącymi świadkami. Uspakajam tych, którzy nie przepadają za książkami historycznymi. To zupełnie nie to. Ten esej czyta się jak najlepszą powieść. Może i zagłębiamy się w dzieje Ptolemeuszy, może wraz z ich emisariuszami jesteśmy w stanie zrobić wszystko by zdobyć kolejne zwoje, może z dumą patrzymy na rozwój Biblioteki Aleksandryjskiej, ale to nie suche fakty. W opisie książki znajdziemy zdanie, że to coś dla czytelników Yuvala Noaha Harariego i zgadzam się z tą opinią. Jego Sapiens. Od zwierząt do bogów było znakomitą przygodą i ta książka też nią jest! Z lekkością płyniemy przez wieki śledząc dzieje przodków współczesnych i kochanych nam książek, jednak co kawałek natykamy się na nawiązania do dużo późniejszych okresów. Otrzymujemy porównania do wydarzeń o wiele lepiej nam znanych, a niektórym nawet pamiętanych. Mamy możliwość w lekki sposób dowiedzenia się rzeczy na które nigdy wcześniej nigdzie się nie natchnęliśmy.
A wiecie co jest najlepsze? Kiedyś gdy nie było księgarń książki można było zdobyć tylko na dwa sposoby- własnoręc...

„Nieskończoność w papirusie” to esej, który czyta się jak najlepszą powieść. Zaskakujący faktami, czarujący historiami z przeszłości dotyczącymi tego, bez czego żaden książkoholik nie wyobraża sobie życia. Mowa oczywiście o książkach. Teraz dostępnych dla każdego w formie papierowej, elektronicznej, czy audiobooków.

A jakie są ich początki? Skąd bierze się potrzeba, by wciąż je tworzyć, ale też, by je niszczyć? Sięgamy trzeciego wieku p.n.e. kiedy to król Egiptu postanawia zgromadzić w jednym miejscu wszystkie spisane księgi tworząc słynną Bibliotekę Aleksandryjską. Do czego zdolni byli się posunąć jego wysłańcy, by zdobyć cenne woluminy? Trudno zrozumieć ówczesny szaleńczy pęd za książką w czasach gdy jest powszechnie dostępna. A jaka jest jej przyszłość? Czy przejdzie transfer do jedynie elektronicznej formy? Czy papier to pieśń przeszłości?

Zamknięcie ulotnych opowieści w słowie pisanym bez względu na nośnik, pozwala im przetrwać, ocalić od zapomnienia radując dusze czytelnika na przestrzeni wieków. To dzięki skrybom, iluminatorom, tłumaczom, mędrcom, szpiegom, buntownikom możemy korzystać ze zgromadzonej wiedzy i to im w dużej mierze poświęcona jest ta książka.

Z przyjemnością dałam się porwać na cudowny spacer ścieżką czasu poprzez cywilizacje Greków i Rzymian, w poszukiwaniu początków słowa pisanego i czytanego, odwiecznej fascynacji i miłości do książek. Od pierwszych słów książka zachwyciła mnie baśniowością i lekkością opowieści stając...