Niech strawi cię płomień

Komisarz Niedźwiecki z Wrocławia jeżdżący na chińskim skuterku, czym wzbudza uśmiechy politowania u swoich kolegów policjantów oraz lekceważenie u cywili, prowadzi dwie nowe sprawy.

Pierwsza dotyczy śmierci miejscowego malarza Nikodema Patockiego, druga studentki, Poli Rajewicz, której zgon, medyk sądowy określił jako zabójstwo z wyższych sfer.

„Niech strawi cię płomień” jest o wiele lepsza i ciekawsza niż pierwsza część serii z komisarzem Niedźwieckim - „Z chirurgiczną precyzją”.

Intryga kryminalna jest bardziej skomplikowana, bohaterowie są niejednoznaczni, budzą emocje, a prawdę, którą poznajemy powoli, zaskakuje czytelnika. I tak powinno być w dobrej powieści kryminalnej. Nie brakuje również dobrego humoru.

Jeśli masz ochotę przeczytać dobry kryminał z Wrocławia, to warto sięgnąć po tę książkę.

No nie wiem, wygląda na to, że ja znowu mam na odwyrtkę. Ponieważ mimo zdecydowanie lepiej ocenianej przez innych czytelników książki ''Niech strawi cię płomień'', uważam że pierwszy tom, czyli ''Z chirurgiczną precyzją'' był lepszy.
Mnie w każdym razie podobał się bardziej. Nie chcę przez to powiedzieć, że ''Niech strawi cię płomień to książka zła, wcale nie, jest dobra, tylko jakaś taka trochę ''wydumana''.

Jakoś nie przekonuje mnie studentka szantażująca swojego wykładowcę (nie będę zdradzać czym) i namawiająca go do morderstwa. A potem jeszcze próbująca sfingować własne zabójstwo (nie powiem z jakim skutkiem). Środowisko tak zwanych artystów i postać przebiegłego prawnika też średnio mnie zaciekawiła. Zabrakło mi też Arkadiusza Białacha, aspiranta - ćpuna znanego z pierwszej części. Ten to była prawdziwa kanalia, ale za to jaka wyrazista postać.

Wprawdzie Henry Kolasa zakochany w sobie i Ameryce narcyz, stara się godnie go zastąpić, ale to nie to samo. Stereotyp grypsującego więźnia z tatuażem pajęczyny na szyi też mnie tylko rozbawił. A jeszcze bardziej się uśmiałam, chociaż tym razem to był raczej smutny śmiech, kiedy przeczytałam jaka ''biedna'' jest wrocławska policja. Na nic ich nie stać, nawet kabury na broń muszą sobie kupować sami we własnym zakresie. Czy to jest normalne?.

Jednak książkę polecam. Dlaczego? Ponieważ trzeba promować i polecać rodzimych pisarzy, oczywiście pod warunkiem że to co piszą nie jest totalnym gniotem, a ...