Na zawsze twoja

Myślałam, że moje życie się skończyło. A okazało się, że dopiero się zaczyna...”

Olivia zdawała się mieć wielkie szczęście. Jednak wcale go nie czuła, gdy obudziła się w szpitalu. Przeciwnie, w tamtym momencie czuła, że wszystko na czym jej tak bardzo zależało bezpowrotnie przepadło. Musiała powtarzać jedenastą klasę, zupełnie sama, bez przyjaciół.

Nie tak to miało być. I nie tylko jej los potoczył się inaczej niż to sobie zaplanowała.

Collin nie planował w ogóle trafić do Duncabre Academy. W końcu wszystko to, co było dla niego ważne, zostało w Nowym Jorku. Tutaj zaczynał od zera. Chciał jedynie przetrwać i wrócić do domu.
A wtedy poznał Olivie. Wszystko się skomplikowało. Zaufanie, uczucia, to zawsze komplikuje sprawy. Tak jak tajemnice, a on jedną skrywa.

Czy razem uda się im przetrwać rok szkolny? Czy rodzące się między nimi uczucie będzie ich siłą do zmierzania się z przeciwnościami, a może wręcz przeciwnie?

Seria Dubridge Academy to jedna z tych, dzięki którym ponownie pokochałam młodzieżowi i pochłonęłam ją prawie na raz. Znaczy dwa pierwsze tomy, przy czytaniu, których świetnie się bawiłam. Na trzeci, ostatni tom trzeba było mi troszkę poczekać, ale w końcu się doczekałam i ani trochę nie zawiodłam.

Przez książkę się płynie, przewraca stronę za stroną i nawet nie wiadomo kiedy nadchodzi koniec. A nadal chce się więcej. Lekkie pióro, wciągająca fabuła, bohaterowie, których nie da się polubić. I nie możemy z...

"Dopiero co było idealnie. (...) A potem przyszedł los i walnął mnie prosto między oczy."

Dwie zbłąkane dusze, dwa poranione ptaki, które walczą z całym światem. Oba cierpiące psychiczne i emocjonalne katusze. Colin i Olive. Którzy swoim ciężkim i kąsącym charakterem powodują że emocje w książce wybuchają. Jednak... na siebie oddziałują jeszcze bardziej bardziej intensywnie, co skutkuje dość mocną mieszanką. On diabetyk, mający drastyczne wspomnienia że szkoły w Nowym Jorku a przy okazji matkę despotkę, ona, która ledwo przeżywszy pożar, straciła marzenia, wciąż chowa tajemnice swoich rodziców, bo boi się rozpadu swojej rodziny. A to wszystko w otoczeniu pięknego Dunbridge Academy, nieustępliwych przyjaciół i mocy miłości.

To było moje trzecie spotkanie z uczniami Dunbridge Academy i szczerze naprawdę się bałam się jak mi się spodoba. I muszę powiedzieć, że ten tom był najlepszy. Poruszył mnie do łez, współczułam głównym bohaterom, chciałam być ich koleżanką ze szkoły by pomóc im przejść przez ten ciężki okres.

Mamy obrać osiemnastolatków, którzy przeżyli więcej niż inni, którzy szybciej muszą dorosnąć i zmierzyć się z przeznaczeniem, a przy okazji jest tu tona wsparcia od po prostu życzliwych osób, którzy chociaż szczerzy do bólu, stoją zawsze na straży, by nic złego się nie wydarzyło.

To wspaniała lektura, nie tylko dla młodych czytelników, ale dla każdego, jeśli jeszcze nie sięgnęliście to serdecznie Wam polecam 🫶