Dunbridge Academy. Tam gdzie ty

Emma dostaje się na wymarzoną roczną wymianę do elitarnej szkoły Dunbrigde Academy - miejsca gdzie przed laty poznali się jej rodzice. Dziewczyna ma nadzieję, że podczas pobytu w Szkocji znajdzie cenne wskazówki, które pomogą jej się dostać do ojca, który przed laty ją porzucił. Ułożyła plan idealny. Żadnego przywiązywania się, bo przecież za rok już jej tutaj nie będzie. Nie uwzględniła w swoich planach Henry'ego - chłopaka poznanego na lotnisku, który okazuje się lecieć do tego samego miejsca co ona. Wkrótce oboje przekonają się, że niektórych uczuć nie da się powstrzymać - nieważne jak bardzo by się starali.

------- recenzja

Wow. To chyba jedyne co potrafię powiedzieć po skończeniu ,,Dunbridge Academy". I najchętniej właśnie na tym skończyłabym moją recenzją, bo chyba nie ma słów, które wyraziłyby moją fascynację tą pozycją, ale chęć przekonania was do niej, jest ponad to.

Historia Emmy i Henry'ego jest jedną z tych, która przyciąga od samego początku. Nie dość, że sam wygląd książki: okładka i jej wnętrze sprawiają, że nie idzie oderwać oczu, to kiedy zaczniemy czytać pierwsze strony, od razu kiełkuje się w nas wrażenie, że treść będzie sto razy lepsza. Przynajmniej było tak w moim przypadku i, mimo że miałam do niej dosyć spore oczekiwania, w żadnym stopniu się nie zawiodłam, a wręcz przeciwnie. Byłam zaskoczona, że historia może poruszyć mnie do takiego stopnia, że raz miałam ochotę odłożyć książkę z nerwów, ale nie mogłam, bo była ona ta...

Książka "Dunbridge Academy. Tam gdzie Ty" jest debiutancką powieścią autorki i zarazem pierwszym tomem serii #dunbridgeacademy opowiadającej o uczniach tej elitarnej szkockiej szkoły. Bardzo lubię książki w klimacie "dark academia", dlatego też nie mogłam przejść oboejtnie obok tej historii! Zacznę od tego, że książka jest naprawdę pięknie wydana, Wydawnictwo zadbało tutaj naprawdę o każdy detal - ja jestem zachwycona! Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo, ja te czterysta stron pochłonęłam w jedno popołudnie i nie odłożyłam książki póki nie poznałam zakończenia. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie zarówno pierwszo jak i drugoplanowi naprawdę świetnie wykreowani, to postaci z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy. Historia została przedstawiona z perspektywy Emmy i Henrego, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje od początku zaskarbili sobie moją sympatię i byłam szalenie ciekawa jak autorka poprowadzi ich relację i losy. Akcja powieści rozgrywa się w szkockiej szkole Dunbridge Academy, za której murami dzieje się naprawdę sporo - obserwujemy pierwsze miłości, przyjaźnie, sprzeczki i dramy, które wywołują w Czytelniku wiele skrajnych emocji!...

"Lubię sobie wyobrażać, że jestem mostem. Łączenie i pośredniczenie zawsze były tym, co przychodzi mi z łatwością..."

Emma przylatuje z Niemiec do Szkocji, aby zacząć 11 klasę w elitarnej szkole Dunbridge Academy. Jej głównym celem jest poznanie przeszłości i znalezienie ojca, który zostawił ją i jej mamę parę lat wcześniej. Traf chciał, że na lotnisku we Frankfurcie spotkała Henrego, jednego z uczniów Dunbridge Academy i który okazuje się nie tylko bardzo uprzejmy, ale też super przystojny...

Spotkanie z Dunbridge Academy było jak pierwszy powiew wiosny. Takie świeże i lekkie. Historia Emmy i Henrego pięknie opisuje ich relacje, pomoc w trudnych momentach, prawdziwą przyjaźń, nie tylko między dwójką głównych bohaterów ale także między innymi postaciami. W książce dotykane są nie tylko nastoletnie problemy. Ale także, radzenie sobie bez rodziców, żałobę czy uzależnienia.

Historia niby młodzieżowa, ale oprócz szkoły mamy sytuacje z którymi nie poradziłby sobie nawet dorosły. A bohaterowie znajdują sposób by móc wciąż przeć do przodu.

To książka, którą z czystym sercem mogę Wam polecić. Nie ma tu magii, demonów czy elfów. To społeczeństwo w którym chciałby się znaleźć każdy z nas.

Serdecznie zachęcam do sięgania do lektury!

Dunbridge Academy czytałam jak była jej premiera i od początku mi się spodobała. Na wstępie poznajemy Emme, która przeprowadza się do Szkocji na wymianę do Dunbridge Academy i na lotnisku poznaje Henry'ego, który również chodzi do tej szkoły. Później bohaterowie spędzają razem czas i ich relacja się rozwija, w książce jest motyw friends to lovers. Bohaterowie są dobrze wykreowani i mają rożne cechy, fabuła jest dość prosta, ale nie brakuje ciężkich tematów takich jak strata i żałoba. Według mnie autorka dobrze o tym napisała i pokazała, jakie emocje mogą temu towarzyszyć. Jedynie co troszkę mnie zawiodło to wątek zagadki z przeszłości, myślałam, że będzie bardziej ciekawy i rozwinięty. Występują też sceny 18+ i lepiej trzymać się tego oznaczenia choć na książce nie pisze od ilu lat można ją czytać. Bardzo lubię wydawnictwo moondrive za to, że tak pięknie wydają książki i ta również taka jest i ta wklejka w środku - cudo. Historia jest idealna do czytania w jesienne wieczory i myślę, że niedługo zrobię re-read. 11 października jest drugą część i nie mogę się doczekać jak ją przeczytam.

Moja ocena 4,5/5

Lata szkolne mam już dawno za sobą, ale jakże przyjemnie było znaleźć się w murach elitarnej uczelni, poczuć klimat nauki w internacie i odnaleźć taką atmosferę rodem z Pottera (ale bez magii).

Ta historia to kwintesencja dobrej młodzieżówki. Szkolne perypetie, pierwsze miłości, trochę trudnych tematów, a i tajemnica z przeszłości się znajdzie. Mimo że jest to książka dla nastolatków, to co mnie najbardziej uderzyło, to to, jak bardzo ona jest dojrzała. Bohaterowie mierzą się z różnymi problemami, jednak podchodzą do nich w sposób wyważony i taki dorosły. Bardzo mi się to podobało, bo czasami autorzy lubią wpakować swoje postacie w jakieś dziwne akcje, tłumacząc ich potem młodym wiekiem. W dodatku książkę czyta się błyskawicznie. Jest spójna, ciekawa, ciągle mamy dynamiczną akcję, nie nudzi i jest bardzo przyjemna.

Mimo mojego starczego wieku świetnie się tu odnalazłam, nawet obowiązkowy mundurek mi nie przeszkadzał. Teraz czekam na kolejny tom, bo inni bohaterowie wydają się równie ciekawi jak Emma i Henry.