Na marginesie życia

Stanisław Grzesiuk
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 42 ocen kanapowiczów
Na marginesie życia
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.5 /10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 42 ocen kanapowiczów

Opis

Pierwsze wydanie bez skreśleń i cenzury. Ostatnia część kultowej trylogii Stanisława Grzesiuka. Pisana pod koniec życia autora, świadomego jak niewiele czasu mu zostało. Opowieść, bez której nie sposób zrozumieć barda warszawskiej ulicy. Przewrotny Los chciał zepchnąć go na margines życia, ale on do końca pozostał jego królem. Stanisław Grzesiuk, pisząc tę książkę, wiedział, że umiera i nie ma już czasu. Wszystkie fragmenty, które wskazywano mu do poprawy, usuwał. Miał pomysły na nowe książki… miał umówione kolejne spotkania z czytelnikami… Po latach tekst porównano z rękopisem i przywrócono fragmenty usunięte przez Autora i wydawcę przy pierwszej publikacji. Dopiero dziś poznajemy najbardziej osobistą książkę Stanisława Grzesiuka.
Data wydania: 2018-09-06
ISBN: 978-83-8123-323-1, 9788381233231
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Kategoria: Wspomnienia
Stron: 384
Mamy 9 innych wydań tej książki

Autor

Stanisław Grzesiuk
Urodzony 6 maja 1918 roku w Polsce (Małków koło Chełmna)
Polski pisarz, pieśniarz (zwany również bardem z Czerniakowa), z zawodu elektromechanik. Autor popularnej, autobiograficznej trylogii literackiej – Boso, ale w ostrogach, Pięć lat kacetu i Na marginesie życia. Popularyzator przedwojennego folkloru c...

Pozostałe książki:

Pięć lat kacetu Boso, ale w ostrogach Na marginesie życia Klawo, jadziem! Za drutami. Antologia pamięci 1939-1945
Wszystkie książki Stanisław Grzesiuk

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Na marginesie życia.

27.07.2022

"Widząc i czując intensywność życia, sam znajduję się na jego marginesie." Bardzo lubię styl Stanisława Grzesiuka, barda ulic Warszawy, którego piosenki słyszałam często w domu odtwarzane z płyt. Pamiętne "U cioci na imieninach", "Siekiera, motyka", "Rum Helka", "Bal na Gnojnej", "Komu bije dzwon" czy wreszcie "Nie masz cwaniaka nad warszawiaka" ... Recenzja książki Na marginesie życia

@maciejek7@maciejek7 × 25

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@maciejek7
2022-07-27
8 /10
Przeczytane historia biografia, pamiętnik Posiadam reportaż

Bardzo lubię styl Stanisława Grzesiuka, barda ulic Warszawy, którego piosenki słyszałam często w domu odtwarzane z płyt. Pamiętne "U cioci na imieninach", "Siekiera, motyka", "Rum Helka", "Bal na Gnojnej", "Komu bije dzwon" czy wreszcie "Nie masz cwaniaka nad warszawiaka" wspominam do dzisiaj i gdy moje wnuki proszą abym puściła jakąś czarną płytę - często słuchamy właśnie Grzesiuka...
Jego piosenki są tak wdzięczne i łatwo wpadające w ucho, że moje wnuczęta znają już ten repertuar. I myślę, że to dobrze, bo warto zachować je w pamięci młodszego pokolenia.

× 7 | link |
TO
@tobiaszp18
2022-06-20
8 /10

„Na marginesie życia” to trzecia część trylogii napisanej przez Stanisława Grzesiuka. Wydana już po jego śmierci opowiada o ostatnim etapie jego życia, które było naznaczone chorobami i przedwczesną śmiercią.

Autor tak jak w dwóch poprzednich książkach opisał trudny etap swojego życia z wielkim humorem i szczerością. Trzeba wiedzieć, że Grzesiuk do grzecznych chłopców nigdy nie należał, ale myślę, że ten jego humor, cwaniactwo i pogoda ducha spowodowały, że najpierw przetrwał obóz koncentracyjny, a potem tak dobrze zniósł chorobę gruźliczą. Bard z Czerniakowa pisze w bardzo lekki sposób. Swobodnie opowiada o swoich pobytach w sanatoriach, problemach z chorobą czy doświadczeniach z alkoholem. Przedstawia wiele osób, z którymi zetknął się w różnych miejscach. Mnóstwo kawałów, starć, dobrego humoru, ale też smutnego życia gruźlika.

Człowiek kontrowersyjny. Z jednej strony pomocny, z drugiej nigdy nie uciekał przed konfliktami. Szczery do bólu, nie bał się zabierać głosu w sytuacjach, w których inni się bali. Potrafił odciąć się dosłownie każdemu. Walczył o siebie i innych. Cieszył się ogromną sympatią kolegów, ale zyskał też wielu wrogów.

Książka pod warstwą humoru opowiada również o sytuacji osób chorych na gruźlicę, ludzi zepchniętych na margines życia. Grzesiuk prezentuje wiele smutnych i dramatycznych sytuacji, oczywiście stosując swój humor. Nie skupia się tylko na własnym życiu. Niewiedza społeczeństwa doprow...

× 1 | link |
@Raven_44
@Raven_44
2010-10-17
10 /10
Przeczytane

Książka świetna. W przeciwieństwie do poprzednich krótka i "lekka". Przyjemnie się czyta, chociaż temat jak nie trudno się domyślić do przyjemnych nie należy. Poczucie humoru jakie cechuje Grzesiuka oddziałuje na czytającego, książka uświadamia też, że naprawdę warto żyć ;)

× 1 | link |
@AlbertNeri
@AlbertNeri
2008-08-28
8 /10
Przeczytane

Książka zupełni inna od poprzedniczek! Ma jednak wielki ładunek emocjonalny choć już napisana bardziej swobodnie i często na wesoło! Jednak obowiązkiem jeszt przeczytać całą "trylogię" Grzesiuka z szacunku i uświadomienia sobie realiów życia w tamtych czasach!!

× 1 | link |
@Sargento_Garcia
2019-11-03
9 /10
Przeczytane

Czytałem całą trylogię wielokrotnie - pierwszy raz pod koniec szkoły podstawowej.

W tym roku przeczytałem tę książkę po raz kolejny, tym razem było to pierwsze wydanie z fragmentami usuniętymi wcześniej przez cenzurę jak również z fragmentami które do tej pory nie były publikowane przez kolejnych wydawców z innych powodów np. brakiem zgody rodziny jak również osób prywatnych (podobno łącznie tylko w tym tomie doszło kilkadziesiąt stron "nowego" tekstu).

| link |
@Marzenn
2024-07-21
8 /10
Przeczytane
@walczakmonis
2024-06-09
10 /10
Przeczytane
@bwalkiewicz72
@bwalkiewicz72
2024-01-29
10 /10
Przeczytane Dla serca
TH
@thund
2023-12-05
6 /10
Przeczytane Wyzwanie 2023
TA
@takjestemmichal
2023-11-05
8 /10
TA
@takjestemmichal
2023-11-05
8 /10
@Strusiowata
2022-07-27
9 /10
Przeczytane
@darek.gerstel
@darek.gerstel
2022-01-29
10 /10
AG
@agaaa006
2020-10-11
8 /10
Przeczytane
@rafalsocha
@rafalsocha
2020-03-02
6 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Martwienie się to ciężka praca, która nikomu jeszcze nie pomogła, ale niejednemu zaszkodziła.
Powiedział mi kiedyś kolega, że największe zwycięstwo to zwyciężyć samego siebie.
A jednak. Trzy lata nie piję. Na pijanych patrzę z litością, jak na ludzi chorych i nieszczęśliwych. Każdy przypomina mi o tym, że tak niejeden raz wyglądałem. Są jeszcze tacy, którzy namawiają do picia, inni nie namawiają i nie pozwalają namawiać. Większość natomiast nie daje wiary zapewnieniom o abstynencji. Kiedy wreszcie uwierzą? Po czterech, po sześciu latach?
Kiedy wreszcie uwierzą, że pętla nie musi się zaciągnąć, jeśli jest w człowieku ambicja?!
Jeśli utraciłem te i owe znajomości, to wiem, że odpadli ludzie słabi charakterem. Przy mnie pozostali tylko wypróbowani przyjaciele.
Kiedy wreszcie uwierzą, że pętla nie musi się zaciągać, jeśli jest w człowieku ambicja?
Dodaj cytat