Opinia na temat książki Na białym koniu

„(…) przeszłość tak naprawdę nie istnieje. Przez to, że każdy pamięta ją inaczej, tak jak chce pamiętać...”.


Poznajcie Karola. Dwudziestoczteroletniego singla. Korpoludka. Z pozoru wiecznie niezadowolonego gościa z charakterystyczną blizną na twarzy, spokojnego, ułożonego, starającego nie rzucać się w oczy. Faceta z bolesną przeszłością, ostrożnie stawiającego kroki w przyszłość..

Pewnego dnia uporządkowane i do bólu przewidywalne życie Karola zmienia się nieodwracalnie. Ciąg następujących po sobie z zawrotną prędkością zdarzeń wywraca jego teraźniejszość do góry nogami. Sprawia, że wnętrze jego własnej głowy, staje się „wrogim terytorium”.. Młody mężczyzna mimo woli bierze udział w krwawym przedstawieniu, mało tego – należy do jego obsady i wkrótce osobiście pozna reżysera..

Adam Dzierżek nie po raz pierwszy zagania czytelnika w kozi róg. Rzuca między oczy hasła – stany, emocje, uczucia. Spycha myśli poza zasięg świadomości. Tu nic nie pomoże zaklinanie rzeczywistości, gdy z mroku wyłania się „coś”, co w mgnieniu oka chwyta za gardło i odcina dopływ tlenu..

„Na białym koniu” to nieszablonowy thriller psychologiczny, którego nie da się odzobaczyć. Nie da się też go odłożyć nie doczekawszy finału. Warto dać się zaskoczyć i porwać historii, która mrozi krew z żyłach, obnaża ludzkie słabości i brutalnie zmusza do spojrzenia poza nawias widocznej gołym okiem rzeczywistości. Czytacie na własne ryzyko. Od siebie powiem, że polecam🔥.